Üzülme sen annesi!!!

Siz değil miydiniz çocuklarımı okutacağım büyük adam olacaklar diyen!

Oldu işte, hem de çooook büyük ama dünya onlar için çok küçük!

Çat kapı Avrupa da çat kapı Amerika da, ama neden sizin yanınızda değiller?

Kendi ellerinizle hazırladığınız gelecekte ki olası yalnızlığınız yoksa kader miydi?

Çocuklarının yüksek tahsil görmeleri için kendilerini paralayan ailelere örnek olsun anlatacaklarım!

Evlatlarının büyük adam olduklarında ellerinden uçup gidivermesinin dramı aslında!

Bir doktor annesinin acil servislerde süründüğüne şahit olmuştum bir zamanlar!

Görev yaptığım bir büyük hastanenin acil servisinde yaşanan bu olay çok etkilemişti beni!

Duvardan güç alarak içeri süzülmeye çalışan yaşlı bir teyzeyi farketmiş hemen ona yardım etmek ihtiyacı hissetmiştim.

O zaman ki düzenlemeye göre hastaya muayene yapılabilmesi için sağlık karnesinin ön yüzünün fotokopisi istenmekteydi.

Fotokopi ise sadece ana caddenin karşısında bir otelin giriş katında çekilmekteydi !

Karşıya geçmek isterken kesin bir kazaya uğrar bu yaşlı teyze diye çok korkmuştum!

O anda lanetler yağdırmıştım bu fotokopi uygulamasını getirenlere!

Hemen elindeki karneyi alarak bu bürokratik engeli aşması için yardımcı olmak zorunda hissettim kendimi!

Kendisini merak ederek gözlem odasına ziyaretine gittiğimde derin bir sohbete daldık teyzeyle!

Çok olgun ve ne yaptığını bilen bir insana benziyordu, terkedilmiş yada kaybolmuş olamazdı!

Neden yanlızsınız efendim diye sorduğumda aldığım cevap içimi burkmuştu!

Çünkü çocuklarınız ya da eşiniz yok mu dediğimde ağlamaya başlamıştı.

Yıllardır yalnız yaşıyorum evladım diye cevap vermişti!

Büyük oğlum doktor, karısı da doktor ve İzmir de yaşıyorlar.

Onun küçüğü ise diplomat senede bir iki gün görürüm, o da otel odasında!

Görev işte ne yapsınlar yavrucaklar!!

Onun için özel aldığım nevresim takımlarını okşarım her akşam yatmadan önce!

Ve fotoğraflarına bakarım uzuun uzun!

Hem biliyor musun efendi oğlum?

Benim torunum da varmış diye duydumdu!

............!

Ne dersiniz?