Fasulye çalısında salyangoz

Günlerce aynı yerde hiç kımıldamadan uyuyan salyangozları görünce ne zaman uyanacaklar diye merak ettim. Kabuklarının içine çekilmiş fasulye çalılarına kendilerini yapıştırmış sanki ölmüşlerdi. İnebolu’da olduğum bir hafta boyunca hiç kımıldamadılar. Meğerse kış uykusuna yatmışlar. (1) Salyangozlar Ekim başında uyumaya başlayıp Mart- Nisan sonuna kadar uyurlarmış. Kimileri toprağa saklanırlarmış, onların yaşama şansı daha çok olurmuş. Dallara yapışarak uyuyanlar sıcaklık -5 derecenin altına düşünce ölürlermiş. Benim fotoğraflarını çektiğim salyangozlar riski göze alıp açık havayı tercih edenlermiş. İnebolu’da sıcaklık o kadar çok düşmez nasıl olsa. Salyangozların kış uykusunun yanında bir de sıcak ve kurak havalarda yaz uykusu olurmuş. Çok kıskandım salyangozları, ne güzel, yaz- kış uyuyorlar.

Çok eski yıllarda, çocuklar bahçe bahçe dolaşıp salyangoz toplayıp satarlardı. Bunların Avrupa’ya ihraç edildiği söylenirdi. Şimdi salyangoz toplayan çocuklara rastlamıyorum, belki o tarihlerde İnebolu’da olmuyorum. Midem bulanırdı, nasıl yediklerini düşündüğümde. Babam anlatır, çocukluklarında köyün çobanı kürüzleri yakıp (2) içinde pişen salyangozları yermiş ve çok lezzetli olduğunu söylermiş. Yalnızca Avrupalılar değilmiş salyangoz yiyen.

Çalılara saran fasulyelerin yaprakları delik deşikti. Salyangozlar çalılara tırmanırken yaprakları da afiyetle yemişler. Aç aç uyunmaz ki. Afiyet olsun ve iyi uykular fotoğraflarımın salyangozlarına.

(1) Salyangozlarla ilgili ayrıntılı bilgileri M. Suat İnan’ın ''Salyangoz biyolojisi ve yetiştirme teknikleri'' başlıklı yazısında bulabilirsiniz:

(2)Bizim oralarda dikenli çalı kümelerine kürüz derler.