Saat dokuzu beş geçe

Saat dokuzu beş gece,

ATAM Dolmabahçe de

Gözlerini kapadi, bütün dünya ağladı.

Doktor doktor kalksana, lambaları yaksana

Atam elden gidiyor , çaresine baksana

Uzun uzun kavaklar, Dökülüyor yapraklar

Ben Atam`a doymadım, Doysun kara topraklar

Herkesin bildiği bu çocuk şiirini okuduğum da bir 10 Kasım sabahı Karşıyaka Türkbirliği ilkokulunda ( Okulumuz Atatürk`ün annesi Zübeyde Hanım` ın Kabristanın hemen yanında idi) ve 8 yaşında idim. Bu olay sıradan anılarım arasına hiç girmeyip, benim için hep önem taşıdı...

O zamanlar, formamiz olan siyah onluklerimizin uzerinde her zaman taktigimiz beyaz yakalari 10 Kasim da takmazdik. Uzerimde yakasiz onluk, elimde Atam` in bustune koyacagim bir demet kasimpati ile okula geldigim de Allah rahmet eylesin, Ogretmenim Firdevs Hepark Hanimefendi beni yanina cagirdi ve sinifta o hafta ezberledigimiz bu siiri, biraz sonra yapilacak olan saygi durusundan sonra okuyacagimi soyledi. ”Peki Ogretmenim” dedim, “yanim da dur ayrilma” dedi. Sonra cok derin, agir bir sessizlik ve kisa da olsa dusuncelerimizle basbasa kalmamizin ardindan , ogretmen, ogrenciler, veliler, ve okulumuzun bulundugu sokagin sakinlerinin de toplandigi okulumuzun bahcesinde hazirlanmis olan kursuye ciktim.Sadece gozlerimi kapadigimi hatirliyorum, Cok Yuksek sesle ve agir tempo ile siiri okumaya basladim. Okuyordum ama gozyaslarim oyle akiyordu ki sasiriyordum, ama yine de gozlerimi acmadim. Siir bitti yuzumu silerek etrafa baktigim da butun ogretmenlerimiz dahil, okul bahcesin de aglamayan hic kimse kalmamisti.:-) Ogretmenlerimin de gozyaslarini silerken bir taraftan da gulumseyerek basimi oksadiklarini animsiyorum. Hic aklimdan cikmayan bu olayi bugun duygulanarak tekrar hatirladim.

Felsefeni, ne yaptigini, ne yapmak istedigini anlamayanlar var. Arada bir de olsa densiz birilerinin, Senin icin bir olumsuz bir sey yazdigini ya da soyledigini duyarsam, Seni, yaptiklarini kucumser, elestirir ya da yargilar tavirlarina rastlarsam, yine gozlerim doluyor. Ne buyuk, ne kadar icimize islemis bir sevgidir bu... Rahat uyu Atam.