“Ne bu şimdi?” diye düşünürken buluyorum kendimi, dışarıda delicesine yağmur yağarken gecenin bir yarısı –az önce geçmişiz gecenin yarısını, sabaha az kaldı- televizyonun karşısında oturmuşum ayağım..
Nasıl bilirsiniz Akdeniz'i, sıcak, samimi, cilveli ? Dörtle çarpın hepsini. Dört yanı denizle, Akdeniz'le çevrili bir ada çünki... Çakırkeyif bir aşık gibi uzanmış Akdeniz'in koynuna Kıbrıs, saçl..
Şimdi bu masanın başında oturmuş, bir elimde kahve fincanı, bir elimde kalem, çalışıyormuş gibi yaparken aslında ben seni düşünüyorum. Yan masada oturan arkadaşım, yeni bir fikrin peşinde koştuğumu..
"Bunca yıllık hayatımda; daha önce , hiç bu kadar içimde 23 Nisan coşkusunu hissettiğim birgün olmamış meğer ." demiştim kendi kendime , bir kaç yıl evvel yine bir 23 Nisan gününde. O günü aydınlanma..
Aslında insan, her dem yalnızdır biliyorum ve buna rağmen, zaman zaman kendimi aykırı bir diken gibi..