Bizim için hiç tam bir aydınlık olmadı, ya ışık süzüldü geldi gözümüze, ya da yansıdı. Gerçekler o kadar mutlaktı ki, doğruyu yanlışla ayırt etmek için, ufak yanlışlar da yaptık. Hep küçücük bi..
Hep aşağılanıyoruz aslında. Bazen kendi kendimizi aşağılıyoruz, bazen en zayıf olanımızı, bazen de herkesi ... Çocuklar en küçükken aşağılamayı babalarından öğreniyor, okulda ilk tokatı ata..
Televizyonda gördüğümüz acılı diziler, dramalar, belki kısmen halkın acısının bir yansıması ve buna inanan insanların dayanamayıp duygusallaşması, belki ağlaması... Öte yandan da bunu yapan insanla..
Önce toprağa baktım, sadece baktım. En az bir yarım saat bekledim konuşması için. Konuşmayınca ben döktüm içimi ona. Eğer dedim ölürsem bana iyi bak. Ben senin için ne yapabileceksem yapmaya hazırım...
Üniversitenin hayal ettiğim gibi bir yer olmamasını anlıyorum ama derslerimin bu kadar berbat olması sinir bozucu. Alttan derlserimin sayısı belki bir elin bes parmağının beş katı, ya da karesi onun ..
Belki umutların bittiği an o gelecek. Bekliyorum, bilmiyorum bilmemek daha da sevindiriyor beni. Kim bu ? Bilmediğim için umutlarım hala sürüyor. Daha da sabredemiyorum. Aramalıyım. Bu mutsuz..
20 yaşındayım, yazar olmak isterdim ama idealim değil. Yazar olmak için insanların fedakar olm..