Seni konuşuyorum rüzgarlarla bir fasıl akşamında terasımda, yıldızlar kayıyor çatlaklarıma... Üzülmelerim süzülüyor gözlerimden evrene, evren sen oluyorsun, dönüyorsun bir yörünge de... ..
Birinin ıssız adamı, diğerinin geçmişi olmayan adamı, bir başkasının da kardan adamı oldum. Nihayetınde kendim adam oldum... Durduğum nokta aynıydı... Sadece nokta, ne üç nokta ne de virgülü olan b..
Hızlı okumaya alışmış gözlerin, özetlemeyi seven mantığın ve cebinde hala bir jokerle gezip, ince matematik hesaplarıyla sevginin kimyasını bozan sahipsiz formüllerin var...Bunlarla çözülemeyen kim..
Bastığım asfaltta her ruhun acısını, sevdasını, yaşamını hissederek yürürken; kulağıma gelen bir ses var. Senin sesin zannederek çevirdiğim yüzüme, sert bir tokat atan rüzgar, benim hissettiklerimi..
Yıkacağım, yıkacağım, yıkacağım... Bedenimi parçalarcasına vuracağım o duvarlara... Ama yıkılmıyor, yıkılmıyor... Vurdukça bir parçan geçiyor duvardan, yıkılmıyor... Yıkıl, yıkıl, yıkıl!
Hiçbir kum tanesi benim yaşama bıraktığım parçalarım kadar küçük, ve hiçbir parça yüreğim kadar büyük olamadı. Korkular sarsada bedenleri o bedenler korktuğu yerde aradı ruhunu... Bu gece, bu odada..
İhtimaller denizinde kabaran şu dalgalar, vurmasa kıyılarıma. Söküp atmasa yosunlarını, bana. Törpülemese kayaları, çekmese kumlarımı ya da ben o denize dalsam, ihtimallerin o, "bütün hallerini" ya..
Akar duygularım zamanda senin doğana inat..Korkmam basarım topraklarına. İşgal etmek için değil... Ateşinle közlediğim böğrümü, yollarına vurup gözlerine serpmek için... Suladım seni. Çatlaklarında..
İyi ki doğdum. Doğdum dedim durdu zaman anlık da olsa. Durdum, düşündüm... İyi ki doğmuşum be, iyi ki doğmuşum da sevmişim seni. İyi ki doğmuşum da görmüşüm gamzelerini, iyi ki doğmuşu..
İçimi yazılarıma, dışımı enerjinin akışkanlığına bıraktığım ben, yaşama her sıradan insan kadar m..