Girdim topraklarına

Akar duygularım zamanda senin doğana inat..Korkmam basarım topraklarına. İşgal etmek için değil... Ateşinle közlediğim böğrümü, yollarına vurup gözlerine serpmek için... Suladım seni. Çatlaklarından sızdırdın beni içine, daha fazla istedin çamur oldun. Çamurunla yoğurdun imgemi bir kalıp yapıp, kenarına da bir kulp taktın.Takmasaydın...
Ben dağlarını görerek çıkmıştım yollara, belki ormanlarında, belki nehirlerinde belki de şelalerinde can bulurum diye!
Canı bulmuş, bataklığından kaçmamışım.
...
Ne duvar bırakmışsın, ne de karanlık yüreğimde.Altıma odunları dizip, yaksan ateşinle,
Yine de kalan çöllerinde bir damla su olurdum.
Apansız girsen karanlık vadilerime, ne kayalar yuvarlardım üzerine, ne de yuksek tepelerden düşürürdüm seni.
Belki akarsuyun olur, belki izin kalırdı yatağımda, belki de akıp bir nehir olup katardım içime seni...
...
Girdim topraklarına. Mırıldanarak yürürdüm sessizliğinde. Önce kendi sesim acıttı kulaklarımı, sonra senin sesin battı gözlerime.Mırıldanmayı bıraktım,
Kulaklarıma vuran gecenin karanlığında ki renklere bakıp sahte renklerini ayrıştırdım.