Hayata bakışHayat ne kadar uzun bir yol…Bu yolda ne kadar diken var…Bunlar diğer insan hayatlarını ne kadar engeller…Hiç düşündünüz mü?Duyar gibiyim neredeyse hepiniz evet düşündük..
İnsanlar insancıklar, artık insan sıfatını da kullanmak ne kadar doğru olur bilmiyorum. Tanıyamıyorsunuz insanları yolda yürürken, evde otururken, göz gözeyken hep insanlarla birlikteyiz ama tanıdı..
Susuyordu...Hiç konuşmayacakmışcasına, susuyordu ne anlatmak istiyordu bakışlarında göz bebeklerindeki alev alev yanan ateş nasıl sönücekti.Susuyordu...Bakıyordu sadece ama baktığı yeri g..
İçimdesin sen, çıkmıyorsun çıkartamıyorum seni ne illet birşeysin neden bırakmıyorsun beni düş yakamdan dediğiniz oldu onun için, binlerce kez kovdunuz onu hatta onu öldürmek istediniz ama o ölmedi ..
Ne kadar da çok kullanmışızdır bu cümleyi, ama hep bunu anlamayanlarla karşılaşmışızdır. Oysa anlamaları gerekmez mi akşam eve gittiğimizde hiç kimseyle konuşmadan direk odaya girmemizi, karanlıklar..
Merhabalar! Ben Ebru. 1988 doğumluyum. Kastamonuluyum. İstanbul'da oturuyorum. Açık öğretım bankacıl..