Tekrar üzülebilirim korkusuyla sıfır insan ilişkileri. Geçmişte yaşanan pişmanlıklar nedeni ile etrafımızda duvarlar, hayattan soyutlanmalar...Oysa şunu da biliyoruz, büyümenin zevkini tatmak is..
Nasıl algılanır yaşamBir teknede giderkenDeniz çarşaf, gökyüzü maviRuhun bulutlarda kayarkenNasıl algılanır yaşamYokken yoksulkenAsgari ücretle çalışırkenParanın hesab..
Yılbaşına az kaldıSisli puslu bu kış akşamında aklıma geldiYiyeceği menü'den, gideceği yere kadar, planlar başladı.Piyango çekilişleri, şampanyalar, birbirine sarılıp dansetmeler...
Ben hep ebe’yimSaklanan da yok, taşın ardında, arka avluda biliyorumKendimi kandırıyorumGüzel oluyorBir heyecan, bir umutİşte diyorum…İşte burada…BakıyorumYok…
Yine bu sabah şohbeni açıp yüzümü sıcak suyla yıkamak istememe rağmen, vazgeçip, buz gibi suyu yüzüme vurdum. Odama girip balkon kapısından Sakız adasına baktım. Kış geldi dedim kendi kendime. A..
Dün saçlarının yüzüne dökülüşü gibi geçtim gittim sokağından…Hava yağmurlu, bulutlar, kara geceler gibiydi… Güneş patlamak istiyordu yukarıdanİçime bir göz baktıUtandımBaşımı öne..
Şimdi, sokağa atılmış bir köpek kalbimIssızlaştı hayatÜşümekteyimArtık sabahı eksik günleriminKızıl akşamüstleri artık hep kanayacakAğlayacak gözlerim, çaresi yok ağlayacak
Arkadaşlar, Her şey üst üste gelir ya… Öyle oldu. Bir de bloğuma giremiyordum birkaç gündür. Sizin haberiniz yok. Bunalım oldum iyice. Milliyet blog yetkilileriyle yazışmamdan sonra düzeldi çok şü..
İki gün oldu herşeyi bırakalı. Henüz hiçbir şeye dokunmadım. Oh be! Ne iyi yaptım geldim diyemedim... Ya da kötü yaptım yanlışlarda da değilim... İstediğim zaman dönerim... Buralardan da gidebilirim....
1 Kasım olmadı 8 Kasım da herşeyi terk ediyorum arkadaşlar. Kariyerimi, milyar maaşlarımı, üst düzey yönetici ünanımı bırakıp bir köye yerleşip emekli maaşımla sürüneceğim. Hayatımın en radikal kara..