Ben portatif aşklardan bitmeyen yalnızlıklara zincirlenirkenSen aşıkların ulaşamayacağı yerde saklanan yanık bir bedendin.Seneye de giyilecek, büyük alınmış bir aşktı bu bize yalnızlığı bırakt..
Üzerimdeyken sensiz yaşadığım her sevda gibi ama içi yalnızlık dolu, Göz kırpması süreli sonbahar, Ben yanan bir elbise gibi telaşla sıyrılıyorum senden.Üşüyorum.Korkar adımlarla üstün..
Geceyarıları adam duvarlar üstüne daha fazla gelmeye başladığında sayfalara gömülmek yerine bazen dışarı tek başına dolaşmaya çıkardı. Kalabalıklardan hoşlanmadığından kendi soluğunu bile duyabileceği..
Uzun zamandır kendini bu kadar gayesiz hissetmemişti. O kadar başıboştu ki benliği o günü ölü olarak geçirmek istedi. Ölümü düşünmenin sadece yalnızlara mahsus olmadığından emindi. Yalnızların daha ko..
Her roman kendi kahramanını yaratmayabilirdi. Okuyucu bazen köşede kalmış, yazar tarafından sadece bazı olayları ve zamanları vurgulaması için eklenmiş bir karakteri benimser ve onu kitap bitene kada..
Geçmişine yenilirsen bu bir mağlubiyet değil acizliktir fakat beynine gem vuran geride bıraktığın hayatının sana hakim olduğunun farkına varmamanın da bir sonucudur diye düşündü. En önemlisi de acizse..
Bir cenazeye katılmıştı. Çevresinde ailenin yakınları ağlıyor ve ölünün kötü özelliklerini görmezden gelip onu iyi biri gibi kabul etme oyunu oynuyorlardı. Bunu hep anlamsız bulurdu. Hayatında kimbili..
Yanlış yaşanmış , ilk aşkla gelişigüzel savrulmuşbir hayat parçasıyken , İçinde yazılı olduğunu hala göremediğim cümleler ayıkladın bana..Pek konuşmadık hayat hakkında , Uykudaydık ..
Adam yalnızlığının neye benzediğini merak ettiğinden özel bir durum olmadıkça kalabalığa karışmazdı. Cevaplarını bilse de içinde yankılandığında gururu duyacak korkusuyla hayata ve aşka yüklediği anla..
Seni böyle bulmuşkenSamandan bozma bir kağıdın arkasındaBeraber bir şey yazalım.Sessizliğimizin kaçına suçunu itiraf ettirirsekYanımıza kar kalsın.Şiire de benzemesin, Nemelazı..