Trenleri severim ben. Haydarpaşa’dan valizim ile demir homurtularını da katarak günüme, uzayıp giden rayları izlemeyi severim. Ama hiç vedalarım olmadı benim, peronlar arasında. Gidişlerim hep kurt..
Adı olmayan satırlara başlıyorum bir kez daha. Gecenin karanlığında sığındığım dört duvar arasında, masa lambasından sızan bir kaç damla ışığın altında yudumladığım yalnızlığın satırları belki de b..
Sizin hiç gecenin bir yarısı gözleriniz doldu mu? Sözlerinin ne dediğini bile anlamadığınız bir şarkıyı dinlerken burnunuza onun kokusu geldi mi? Bazen şarkılardan bile nefret edebiliyor in..
Zormuş.. Hem de gerçekten çok zormuş birini “gerçekten” özlemek ve hiçbir özleme benzemiyormuş. Uyandığında kocaman bir boşlukla karşılaşmakmış mesela özlemek. Ne yapacağını bilmeden öylece..
“Büyüdükçe güzelliğini kaybeden her şey gibi.. sen de, ben de , kaybedeceğiz..” Korkuyorum. Keşke başımı göğsüne saklayıp, tüm bu acılar bitene kadar orada saklanabilsem. ..
Bugün gerçekten güzeldi... Dersaneye gittim okullar tatil olduğu için... Bütün gün oradaydım... Ama denizin dalgaları ve batmakta olan güzel o kadar mükemmeldi ki, çekimlerine karşı koyamad..
Beni az çok tanıyan herkes bilir ada aşkımı... Öyle böyle değil ama ya... Cidden hastasıyım Adaların.. Adadaki o sakinliğin, doğallığın... nostaljinin aşığıyım... Bilenler vardır -büy..
Sonradan öğrendim ki aşık oldukları kadınlarla beraber olamazmış adamlar. Onlar bir şekilde kaybederlermiş aşık oldukları kadınları. Tanrı bunu onlar büyüsün diye yaparmış. Az önce cey..
Aynalardaki kadar mutsuz musun, yoksa fotoğraflardaki kadar sahte mi? Söylesene kadın, aynı anda kaç kişiliğe bürüne biliyor ruhun? Bir şarkı kadar eşsiz misin? Yoksa kulaklara aşina bir ezgi..
En son bir yıl önce maç izlemiştim.. Hangi takım hatırlamıyorum bile.. Maçın sonunda lanet etmiş bir daha izlemeyeceğim demiştim.. Bu kadar dayanabildim.. Oturdum izlemeye başladım Türkiye- Almanya..