Canım anneme;Seni çok seviyorum.Seni gördükçe anne olmaya korkuyorum, senin kadar iyi olamayabilirim diye düşünüyorum.Bize verdiğin değer ne kadar içgüdüsel olsa da ya da sen ..
Kalbimde yeni bir ''iz'' daha kaldı. Bir çizik daha...Yaram iyileşiyor, acıyor ama iyileşiyor, iyileşecek.Bu da bitecek...Her seferinde bi daha yaramazlık yapma diyorum kalbime, din..
Neden iş yerinde insan ilişkileri zor? Neden güven yok, dostluk yok, arkadaşlıklar çıkarlar için günübirlik?Neden samimiyetten uzak herşey?Daha da kötüsü herşey sahte, herşey yapmacık. ..
Ben bu bedende, 14 haftalık oldum. Annemin yumurtası ve babamın koştura koştura gelen spermi konuşmuşlar, ben olmuşum:) Daha cinsiyetim belli değil, önemli de değilmiş. Öyle diyorlar. Bir mektup ya..
Lütfen beni yalnız bırakma..Bir sen varsın.. bir seni bilirim, bir tek sana anlatabilirim derdimi.Senle paylaşırım sevincimi hüznümü, aşkımı nefretimi..Seçemesem de yüzünü tam olarak bil..
Sıkılıyor musunuz?Zaman geçmiyor mu?Hayatınız çok mu monotonlaştı?Peki bunu kırmak için bir çaba sarfediyor musunuz?İki gün önce bir arkadaşım bana hayatının ne kadar m..
Dün bir film izledim‘’Gelinler’’ (‘’Brides’’)İçinde aşk ve acı varHüzün var Gerçek bir hikayeAşktan o kadar uzak gibi duran, ama aşkın ta kendisi işteAşk var filmde, ama aşkı..
Aşklarıda devralır mı, Kalp nakli yaptıranlar?'' *Diye yazıyordu.. Tam on yıl geçmişti üzerinden..Yara almıştı!Yıkılmıştı!Tam hayatın sonu dediği anda değişmişti hayatı..Demişl..
Saklambaç, çocukluğumuzun en favori oyunlarındandı. İki grup halinde oynamak ise daha bir keyifliydi.. Oldum olası sevmişimdir ekip ruhunu.. Orada çok kullanırdık: ’’elma dersem çııık armut dersem çı..
Haydi yelkenler fora..Haydi kaptan yol alma vakti....Demir alma vakti...Tek başına açılma vakti okyanusa...Büyüme vakti...Yalnızlıktan korkma vakti..Boyunu aşan dalgalara karşı..