Çıkmaz sokaklar bana nedense hep sevimli gelmiştir. Sadece bir anı karesi hariç. O karede şöyle; 12 Eylül genciyim ben. Her ne kadar uzak durmaya çalışsam da eylemlerle geçti öğrenciliğimiz. Yine b..
Karanfil kokusu bana rahmetli babaannemi anımsatır hep. Bu yüzden pek sevmezdim karanfil kokusunu. Geçmişin küf kokulu ayrıntılarını çağrıştırırdı. Ben çocukken birbirimizle hiç yıldızımız barışmad..
“ Kalem Kutusu “ diye yeni bir yazı yazmak istiyorum. “ Kalem Kutusu “ yazımda özellikle “ Ah! Şu kurşun kalemler…” şeklinde bir bölüme ağırlık vermek niyetindeyim. Kurşun kalemler, tıpkı erkek kar..
Almanyalılar 70’ lerde pek çok çocuğun ilk kez gördüğü pek çok şeyi getirdiler. Fermuarlı, içinde birçok kalemin yer alabildiği, silgi, kalemtıraş, hatta dolmakalem için ayrı gözleri bulunan, çok k..
Biz yemeklerimizi hep masada yedik kendimi bildim bileli. Fakat çocukluğumun geçtiği ilk iki evde bir türlü masalarımızın nerede ve nasıl olduklarını anımsayamadım. Anneme sordum o da anımsayamadı...
Giysilerim ve kitaplarım vazgeçemediklerim içinde ilk sırada diyebilirim. Giysiler annemden, kitaplar babamdan yadigârdır bana. Her ikisinin birinci sıradaki öncelikleri benim içinde öyle olmuş.
Yer Fethiye Kordon Boyu, tarih 25.02.2009. Yaşlı kadın; elindeki ekmek dolu poşeti, saldıran köpeklere sallayıp duruyor. Ertesi gün yine aynı görüntüyle karşılaşınca dayanamayıp soruyorum: “ Nereye..
Silik, siyah- beyaz bir görüntü belleğimde. Bu görüntü; rahmetli Tanju Okan’ a ait. Bir televizyon programında, tekerlekli sandalyede bir görüntü bu. İçimi parçalayan ve aynı zamanda ürkütücü. Görü..
Dün sabah yürüyüşte anılarıma seslendim: “ Yalnızlığıma misafir olur musunuz? “ diye. Sağ olsunlar onlar da beni kırmadı ve alayı döküldü, çıktı geldi belleğime. Dürüstçe paylaşmam ..
Fransız filozof Blaise Pascal şöyle diyor; “ İnsanların çektiği bütün bu ıstırap, bir odada sakin sakin oturamamaktan kaynaklanıyor. “ Katılıyorum. Dışarıya çıkmadığın sürece çok az risk al..