Sene 1940… yer Balkanlar..Dünya savaşı…tüm dünya nerdeyse birbiriyle savaşıyor amacın ne olduğu ise koskocaman bir soru işareti..Eski Yugoslavya’nın bugün ise Sırbistan’ın sınırları içinde kalan halkı..
Artık bir çok şeyi daha iyi anlayabiliyorum. Uzun bir yolculuktayım bir süredir, sanırım devam da edecek, bitmedi. Yaşadığım sürece devam edecek. Yollardan geçtikçe etrafımdakileri daha iyi gözle..
Sevdanın rengini bulmadım bulamıyorum diye başlar Özcan Deniz’in güzel bir şarkısı...Sevdanın rengini insanların artık bulmaları çok zor…(Bütün renkler kirlenmişti birinciliği beyaza verdiler...) O re..
Şöyle bir söz vardır: “Soru sormuyor ki bilsin, bilse sorardı. Bilmiyor ki sorsun, sorsa bilirdi.” Bilen soruyorsa, soran biliyorsa ben bunun için soruyorum, hep sordum...
İnsanın kendi düşünceleri ile yazgısını değiştirebileceğine inanması ilk anda oldukça zor görünebilir. Ancak sıradan bir insanın bu yanılgıya düşmesi muhtemeldir. İnsanın yaşamı kendisine ait..
Yağmur var dışarıda ben evimden uzak, ailemden uzak, hatta belki kendi hayatımdan bile uzak, bakıyorum kendime uzaktan... Keşfettiklerim var, anladıklarım, şimdiye kadar nasıl anlamadığımı kendim..