Ve camları yıkayan yağmurun delice halleri ince ince dökülür karanlığımın silik silüetine. Kırlangıçlar misali göç eden ruhumun kayıp izdüşümleri şakaklarımda birer keskin a..
Hayat bize her zaman bir beden büyük geldi, yinede üşenmedik yaşamaya. Zira bizler yokluğun deminde büyüyen çocuklardık. "Nasıl olsa seneye giyer" derdi annelerimiz.Bizler umudun büyüttüğü çocuklar..
Hayat, su sızdıran testi... ... Kırık dökük hikayeler barındırıyoruz ömrün gelgit sağanaklarında. Üstümüze yağan yağmur kesik birer iz bırakıyor, tuz basılan yaralarımızda.. ..
Kelimelerin kifayetsiz kaldığı sessizliğin gölgesinde aralanır kederli gözyaşlarım. Avuçlarımda kor bir umut... Siyahi pençesinde kan gülleri büyütür, yitik düşüncelerimin gri topraklarında rüzgara..
Kaç dilde söylenir içinde ki sessizlik? Kaç dilde lal kesilir sözcükler? İnsan ki hacmi kadar yer kaplıyor alemde ve nefessiz yol alıyor canhıraş... Gece ..
İnsan... İnsan nasıl da unutuyor kendini, kalabalıkların yalnızlığa meyilli taş değirmen girdabında... İnsan nasıl da özlüyor, sessizliğe gömülmüş çocuksu hallerini... ..
Ve karanlığın hükmünde ayan olur güne, umut dediğimiz zahiri gerçeklik. Düşler ülkesinde keskin güneş yanığı kalbimiz tutuşur denizlerin derinliğinde. Alev alev tut..
Ve günbatımını uğurluyorum sessizliğim dilinde. Zaman akmış, ben dünü uğurlamış, ve kızılın beyaz bulutları alev topuna çevirdiği demmiş bu yüreğimdeki hasret. Dilim lal, sö..
Gece, Katran karası zifiri aydınlık, Düşüncelerin insanın her bir zerrresine ayrı bir ilmek dokuma sessizliği, Gözlerine vura vura öğretmesi hasreti... Gece,..
Kimsenin kimseden bir yere gittiği yok. Herkes içinde yaşatıyor sürgünü olduğu yüreğin efkarını/yaşanmışlıklarını. Kimsenin kimsenin yarasını unuttuğu yok. Kimse olanın, yar..