Çarıklı derviş gönlümü ve kalemimi alır da giderim

Ah sevgilim vefasızlık kokan evinizin önünde yine geçtim, vefasızlık tek sizin bu evinizin önünde kokuyordu tıpkı vefasız anlamsız bakan gözlerin sözlerin gibi. Sanki sen zincirlerle vefasızlık denilen o kokuşmuş anlamsız bakan  hissizliğin çukurun içinde,  bağlı kalmış bir haldeydin.

 

Sana gönül kapılarımızı açalım sevgi ve aşka dedim birlikte cenneti yaşayalım dedim, inat ettin yada beni anlamadın gönül kapını suratıma kapattın. Sen kapat be güzelim beklemesini de bilirim çekip gitmesini de. Çarıklı derviş gönlümü ve kalemimi alırda giderim ahirete yürür gibi, arkama bakmadan giderim ben, pişman olan sen olursun ben değil inan bana.

 

Eşkiya gibi parlayan gözlerinin ışığı bir anda söner, karanlıklarda kalırsın benim gibi seveni de bir daha zor bulursun. Ben dümensiz rotası belli olmayan aşkın gemisine binerek gidiyorum, ister gel ister gelme karar senin sevgili.

 

Mehmet Aluç