Kendini Bilmek -2-

*Bu yazım, 14.02.2018 tarihinde Muğla Yenigün gazetesinde yayınlanmıştır.  

 

Geçen hafta kendini bilmekten, fark etmekten bahsetmiş ve önemli birtakım sorular sormuştuk. Sorular üzerinden devam etmek istiyorum, çünkü soru sorduğumuzda kendimize doğru keşif yolculuğunda bir adım atmış oluyoruz. Örneğin: “Ben nasıl biriyim?” diye kendimize sorduk ve:

 

“Ben kendine güvenen, güçlü, girişken, duygusal, sorumluluk sahibi, yaratıcı,…. ve bunun yanı sıra tembel, çabuk sinirlenen, erteleme huyu olan, kırılgan,…. biriyim.” gibi cevaplar aldık. İşte tam olarak verdiğimiz bu cevaplar mevcut durumu idrak etmemizi sağlıyor. Güçlü yanlarımızı görüyoruz, kendimizi onaylıyor takdir ediyoruz (sahi ediyor muyuz?) ve değiştirmek, geliştirmek istediğimiz belki bize zarar verdiğini düşündüğümüz taraflarımızı fark ediyoruz. Ve bu fark ediş bizi harekete geçmeye ve eyleme davet ediyor. 

 

İç sesimiz konuşuyor: “Çabuk sinirleniyorsun, hayatın içinde bununla ilgili milyon tane deneyim yaşadın, sonrasında üzüldün, pişman oldun, suçluluk hissettin. İliklerine kadar bunun yanlış olduğunu, kendine ve çevrene nasıl zarar verdiğini öğrendin. Hala aynı şekilde davranmayı neden sürdürüyorsun? Artık bu konuda harekete geçmenin zamanı gelmedi mi? Yapabilir miyim acaba?...Korkuyorum!...İstersem yapabilirim!” gibi gibi. 

 

Evet gerçekten istersen değişim için harekete geçebilirsin! Bunun için önce niyet etmen ki bu karar vermektir, ne istediğini bilmektir sonra da adım atman gerekiyor. Üstad Lao Tzu’nun hepimizin bildiği “En uzun yolculuklar bir adımla başlar.” sözünde işaret ettiği gibi. Yani, “çabuk sinirlenme” davranışından vazgeçmeye karar verip onu bilinçli olarak yapmamayı seçiyoruz ve bu yeni durumu –tepkimizi kontrol etmeyi/yönetmeyi- içimizde kök salana kadar, alışkanlık haline dönüşene kadar devam ettiriyoruz. Tabi ki kolay demiyorum ama imkansız da değil. Her alışkanlığın yolu tekrardan geçiyor.  Ve bir eşiği var. O eşiği geçene kadar hayatın sunduğu ‘gelişim’ deneyimlerinde her seferinde bilinçli olarak hedeflediğimiz davranışın seçimini yapmamız önemli. Eğer dişimizi sıkıp dayanırsak, arada geri düşsek de tökezlesek de o konfor alanı bizi kendine doğru çekse de biz yolumuza devam edersek fark edeceğiz ki farkında olmadan istediğimiz gibi davranmaya başlamışız.  

 

Ve böylece, rotası ‘kendini bilmek’ olan yolculuğumuzda bilinçli olarak yol almanın mutluluğunu ve doyumunu hissediyor olacağız.

 

Sevginin daima rehberimiz olması niyetiyle, iyi haftalar