Körleşme: Düşünce ile Gerçeklik Arasındaki Kopuşun Hikayesi...

Merhaba sevgili okuyucularım; Hala daha günümüz dünya edebiyatının başyapıtlarından biri olduğu edebiyat oteritelerince tartışmasız kabul gören Elias Canetti, romanı “Körleşme”, Almanya da edebiyatın, politik determinizmin (belirlenimciliğin), kirlenmiş gölgesi altında yok olmaya yüz tutan bir dönemde yazılıyor. Fakat Elias Canetti, evrenselliğin en üst noktasına ulaşmış bu saygın romanında gerek içinde bulunulan zaman ve mekan miti ve gerekse de kullandığı üslubun büyüklüğü ve dil ile birlikte, romanda yarattığı karakterlerini dış dünyadan soyutlamadaki  isabetliliği ve bunları yansıtmasındaki başarısı sayesinde okuyuculara dünya vatandaşlığı düşüncesini mükemmel bir boyutta aşılıyor.

Çoktandır kendi fildişi kulesine çekilmiş bir aydının trajedisinde cisimleşen Körleşme, insanoğlunun kendi eliyle kurduğu, sonra da kendisine yabancılaşmış, düşman kesilmiş bulduğu dış çevreyi, son derece özgün bir biçimde ve en uçta sayılabilecek araçlarla tasvir etmeyi başarıyor. 
İnsanın gerçeklik karşısında ne ölçüde körleşebileceğini, her dönemde ve her toplumda rastlanabilen "aymaz" aydın karakterinde ustalıkla yansıtan Canetti, düşünce ile gerçeklik arasındaki kopuşun hikâyesini anlatırken yarattığı dehşet atmosferiyle okuru derinden sarsıyor.

Roman, 1. Dünya’yı Paylaşım Savaşı ile 2. Dünya’yı Paylaşım Savaşı arasındaki dönemde, Almanya’nın ilk dünya savaşının yenilgisini üzerinden atamadığı ve yenilgi psikolojisinin nazizme önayak olduğu bir dönemi ve bu dönemde nazizme taban olacak sıradan insanları tüm çıplaklığıyla anlatır.

Romanın başkarakteri, bir filolog olan Kien’in, tüm tutkusu kitapları ve bilimdir. Tüm dünyası 25 bin kitap içeren evinden ibaret olan Filoloji bilgini (Prof.) Kien, kendini dış dünyadan soyutlamış, kendinden başka herkesi değersiz, cahil, küçük gören kibirli ve bencil aydının bir prototipidir.

Körleşme romanı esasında düşünce ve gerçeklik arasındaki serüvende bir olumsuzlama anlamını da içeren insanın çaresizce direnişine de bir nevi ağıttır. Modern insanın kapatıldığı zindan dışarıda değildir bu kez, zihninin tam da düşünsel boyutlarındadır. İşte tam da bu sebepten ötürü bir ‘körleşme’yle karşı karşıyadır bilgin. Kendisini hayat karşısında var kılmaya çalışırken, düşüncenin o buzdan coğrafyası bütün benliğini zaten dondurmuş ve bir kukla olma lanetiyle çoktan tanıştırmıştır. Artık samimiyetini yitirmiş bir hakikat arayışının da önemi kalmamıştır. Geriye sadece alevlere teslim olmayı bekleyen kitaplar ve düşünceler kalmıştır çünkü!! Dr. Kien, işte böyle bir tragedyanın sadece görünen yüzünü temsil etmektedir.. asıl ‘körleşme’ ise kütüphanelerimize güvenle sığındığımızda ortaya çıkmaktadır. Ve bu kez, bir anka gibi küllerden doğma da söz konusu olamayacaktır artık!!.. bir Pazar günü hediyesi olarak önemle okumanızı salık veririm…