Ne kadar ağır olsa da dünyanın içinde bulunduğu durum istisna kalmalı; yoksa hayatımız istisna olur

Türk hükümeti şu anda ülkenin içinde bulunduğu durumun yarattığı travmayı halka yansıtmama konusunda başarılı. Dünya yıkılırken bizler bir çiçeğin açmasını beklemeliyiz. Belki yeni bir dünya kurulur ve o çiçeğe ihtiyacımız olur.

Kötülüğe yenilmek kötülüğe teslim olmakla olur. Zaten insanlığın gösterdiği bu irade yüzünden zulüm dünyada hâkim olamıyor. Bacağımızı koparıyor, kalan sağlam tarafıyla yürümeye devam ediyoruz.

Dünya yıkıldı, kötülükler hep istisna kaldı, altında kalmadık şükür. Hepimizi de alsa bu kader, kalan son kişi evvel Allah kıyamete kadar gider. Battık bittik edebiyatları zulme hizmet eder. Hiç aydınlıktan fazla olur mu karanlık, bir umut bin belayı defeder!

Suriyelileri görüyorsunuz, ne kendileri var ne de ülkeleri; ama her şeye rağmen yaşamaya çalışıyorlar. Yarısı denizlerde kalırken kalan yarısı hayata koşuyor. Burada bencil olamayız. Hayat sadece bizim hayatımız değil. İnsanlığın parçasıyız. Ben yaşıyamıyorsam o yaşasın. Ölürken kalanlar rahat yürüsün diye yoldaki taşları alırım. Zira hepimiz bir canız. Birimizin yüreği kanadığında diğerimizin bağrından kan gelir!

Böyle düşünmeliyiz ve kendimizi değil dünyayı kurtarmalıyız! Dünyada ne ölüm biter ne zulüm. Kimin hayatta kalacağı biraz tesadüf. Çünkü dünyanın yarısı zulme teslim olmuş. Eğer tümden yok olup gitmedilerse diğer yarısı sayesinde. Biz de aynı olsaydık Suriyeliler mezarlarımızda mı barınacaklardı!

Devletler buna dikkat etmeliler, kötülük dünyanın hiçbir yerinde hâkim olmamalı. Kötülük istisna kalmalı. Çaresiz olduğumuzu düşündüğümüz anda yenildik demektir. Yani en azından dünyanın bir tarafı güvende olmalı. Kişisel olarak da öyle. Acılarınız olur, felaketler üst üste gelir. Son kişi kalsanız bile bunun geçici olduğunu asıl olanın/baki olanın siz olduğunu düşüneceksiniz. Çünkü istisna olarak gördüğünüz şeyle kolay mücadele edersiniz.

Benim vücudum tek benim vücudum değil bütün insanlığın vücudu. Ben bu vücudu kaybedersem bütünün bir parçası kaybolmuş olur. Kalanlar da benim. Onlar yaşasın!