Abdi İpekçi ve sözde katili Ağca..

Abdi İpekçi 1 – Şubat -1979 da öldürüldü. Aradan 33 yıl geçmesine rağmen katillerinin bulunduğuna ikna olmuş değiliz. Yakalanan Mehmet Ali Ağca cinayeti üslendi. İtiraf etti. Hapsedildi. Olayda kapandı. Sonradan Hapishaneden kaçırılıp ilerde Papa’ya suikasta kalkışmasaydı adı çoktan unutulacaktı.

Abdi İpekçi gibi çok önemli bir yazarı kendisini hiç tanımayan, bir husumeti olmayan biri vuruyorsa bu kişinin yakalanması vicdanları rahatlatmayacaktır. Tıpkı Hırant Dink’i bir çocuğun öylesine canı çektiği için vurduğu hikâyesinin vicdanları rahatlatmadığı gibi.
Abdi İpekçi’yi vuranlar hiç araştırılmadı. Oysa yakın arkadaşlarının anlattığı o kadar çok şey vardı ki. Nedense cinayetten on beş gün önce sekreterinin adres ve telefon defterinin çalınması, arkasından arabasının anahtarlarının kaybolması, katıldığı son açık oturumun ses bantlarının esrarengiz biçimde yok olması hiç önemsenmedi.

Mesela, Çetin Atlan, “Abdi İpekçi, kontrgerilla tarafından öldürülmüş” demişti. Bu sözlerine de şöyle açıklık getirmişti;

“Abdi vurulduktan bir süre sonra gazeteye uğradım. O sırada gazeteye yazılar da yazan emekli Amiral Sezai Orkunt’la rastlaştık. ‘Paşam, bizim Abdi yi niye vurdular’ dedim. O da bana ‘Abdi, askerlerin geniş arazilerde bazı sivillere kontrgerilla eğitimi verdiğini öğrenmiş. Sonra da Ankara'ya gidip CIA şefiyle bunu konuşmuş. Ardından da vuruldu... Hâlbuki Genelkurmay’ın haberi olmadan böyle talimlerin yaptırılmayacağını bilmesi lazımdı” demişti.
Dönemin Genelkurmay başkanı Kenen Evren olması da hiç şaşırtıcı değil.

İpekçinin öldürülmeden birkaç gün önce dönemin CİA Türkiye şefi Paul Henze ile de görüştüğü sır değil. Daha sonra bu beyefendi üzerine neden vazife ise İpekçi’nin Sovyet casusları tarafından öldürüldüğünü iddia ediyordu.

Tesadüfe bakınız ki, başbakan da CHP lideri Bülent Ecevit’ti.

Bu ve benzeri birçok bilgi ve iddia ortada dolaşıp dururken biz her yıl Abdi İpekçi ‘yi sözde anıyoruz ama araştıramıyoruz. Sonrada demokrasiden, bağımsızlıktan, insan haklarından bahsederken mangalda kül bırakmıyoruz.

Her ölüm yıldönümünde Abdi İpekçinin tıpkı Uğur mumcu, Necip Hablemitoğlu ve daha birçokları gibi mezarında huzursuzca döndüğüne inanıyorum.

İzmir 2012