Acı...

Hüzün akıyor bugün ellerimden, gözlerimden. Bir acı, kara yılan gibi geldi göğsüme çöreklenip oturdu. Nefes alsam, alamıyorum... Bedenim bana dar geliyor...
Bir avuç gökyüzünde kopan fırtına gibiyim. Sağanak yağmur... deli rüzgarım şimdi. Tahammülüm yok güneşe, bahara, çiçeğe...

Koynuma bırakılan gülleri bir bir savuruyorum, kuru yapraklar arasına... Gidip fırtınanın ortasına kuruluyorum... Kor ateşlerin içine elimi sokuyorum... yanan çiğ et kokusunu duyarak... Acım o kadar büyük ki, hissetmiyorum...

Ateşlerin içinden, aslanların ininden geçip geldim de, bir bu acıyı geçemedim...
Her pençede savrulan bedenimi tekrar birleştirip toparladım da, bir bu kalbi toparlayamadım...

Aniden nükseden bir hastalık gibi... yataklara düşesim geliyor.. .Bedenim sonsuz acılarla kıvransın da, yeterki bu acı geçsin diyorum...

Hüzün akıyor bedenimden... Beynim, ruhum hastalıklı gibi.
Yalpalayıp duruyorum... Karaya vursam... kendimi vuracak kara bile bulamıyorum...

Su alıp da yavaş yavaş batan koca bir gemiyim şimdi...
Her köşede bağıran, kaçışan insanlar var...
Kadınlar, erkekler, çocuklar, yaşlılar...
El açıp aman dileyenler....
Batıyorum yavaş yavaş...
Açılır mı denizler bana da?Biter mi bu acı?