Acı Kaybımız

Mustafa Mumcu ile MB sayfalarında ilk karşılaştığımız zamanlarda o güzel gülümseyişiyle genç hali vardı profilinde. Benimde insanların profiline bakıp, kimmiş, kaç yaşındaymış, ne iş yaparmış gibi merakım olmadığı için o zamanlardaki yorumlaşmalarımızda Mustafa diye hitap ederdim kendisine. Bir çok konuda hemfikirdik. O benim yazılarımı takip ederdi ben de onunkileri. Gerçek yaşını öğrendiğimde çok şaşırmış ve utanmıştım. Kocaman adama ismiyle hitap etmiştim ama o beni hiç bozmamış ya da bana bak ufaklık haddini bil ben sen baban yaşındayım dememişti.

Hasta olduğunu sonraları öğrenmiştik. Çok üzülmüştüm ve bir o kadar da yazma sevdasına hayran olmuştum. Siz benim uzun zamandır yazmadığıma bakmayın, sebebi başka. Aklım burda aslında. Buraya yakışmayan bir sürü insan var beni rahatsız eden. Yazmama en büyük engel onlar. MB'da ilk yazmaya başlama sebebim sadece ve sadece yazarak hayata dair bir şeyleri paylaşmaktı. Ne birileriyle, atışmak ne de garip fikirlerini insanlara zorla empoze etmeye çalışan insanlarla muhattap olup seviyesiz yorumlar almak.

Gerçi dost diyebileceğim insanlar çıktı karşıma bu ortamda. Buluşup, tanışıp kaynaştık. Çok eğlenceli günler geçirdik. Güzel insanlarla aynı ortamda olmak kimin hoşuna gitmezdi ki?

Ama bu akşam Mustafa abinin ölümünü sevgili Homeros'tan öğrendim. Çok üzüldüm. Tanışmadığım, yüzyüze gelmediğim biriydi ama en az tanıştığım insanlar kadar önemsediğim biriydi. MB'nin atar damarlarından biriydi. Keşke ölmeseydi. Ya da keşke ben hiç MB'la tnışmasaydım da bu gece bu haberi almış olmasaydım.

2009 asla iyi anmayacağım bir yıl oldu benim için. Hem ailemizde kayıplarımız, hastalarımız oldu hem de aile olarak kabul ettiğim MB'de.

Değerli yazarımız, abimiz Mustafa Mumcu, sen rahat uyu.

En kıymetli yazarlarımızdan biriydin. Hepimizin başı sağolsun...