Acımasız zaman

Vicdan muhasebesi yapıyorsun benle. Sen vicdan nedir bilir misin? Peşinde sürüklerken, soluksuz geçen o güzelim yıllarımı da götürdün peşinde. Yalnız, yıllarım değildi ki götürdüklerin, en sevdiklerimi de sonsuzluğa terk ettin. 

Hiç anlamamışım meğer! Çocukken saçlarıma taktığım, beyaz kurdeleler, bir bir düşerken, gözyaşlarımdan oluşan sellere.Çocukluğumu, deli dolu gençliğimi, yitirmişim senle ben. 

Doyumsuz güzellikte hayallerim vardı. Dört elle sarıldığım, gerçekleşsin diye çabaladığım. Ben hayaller kurarken, sen onları, döke saça, dağıttın oraya buraya. Sen, benle dalga geçiyormuşsun da, farkına varamamışım. 

Benliğimin ta derinliklerine kadar sarsılmışım. Umutlarımı duygularıma katık ederken, ne yazık ki sana yenilmişim. 

''Durdurun zamanı'' desem de, kimseler sesime kulak vermedi. Şimdi dönüp baktığımda geriye ya da yitirdiklerime, ben senle yaşadım, senle yaşlandım. 

SEVİNME! 

Galip geldiğini de sanma! Ey ACIMASIZ ZAMAN! 

Belki yenişemedim seninle, belki de esir olmadığımı sandım. 

Ama, sen beni damla damla tüketirken sinsice, ben de seni tükettim biteviye. 

Ayşen Arslangiray Kura