Acıyorum. 10. Ziyan sebil olan değerlerimize..

 Geçen gün televizyondaki bir programda, Anadolu’da bir bahçede kadınlar kiraz topluyorlar. Kadın hem topluyor, hem de toplanan kirazları ayrıştırırken açıklama yapıyor:

“İşte kirazları üç boy olarak ayıklarız; iyiler, İngiltere, Almanya gibi ülkelere gider… Ortalar , komşulara satılır… Küçükler, ezikler, kurtlular ve çatlaklar iç pazarda tüketilir…”

Bu ifadeler bizlerin Türk topraklarında nasıl beslendiğimizi , neleri yediğimizin bir ifadesidir. Bütün iyi, şeftaliler, elmalar; bütün iyi meyvalar öteki ülkelere giderken; bizler bize ne verilirse onunla yetinmek durumundayız. “Buna da şükür..” diyecekler çoktur…

Edirne’den aracınızla Kapıkule’den çıkış yapanken görürsünüz, kilometrelerce kamyon dizileri kapıda saatlerce bekleşip dururlar; sonra çıkış yaparlar ama o şoförlerin sabrına hayran kalmamak mümkün değildir…

Sonra onları , Bulgaristan’ın tam ortasındaki  dağların  tepesindeki “Şipka” geçidinde seyredip; onların  oluk, oluk  Kuzey Avrupa ovalarına, ülkelerine aktıklarını seyrettik; gurur duyduk…

“Yaşasın… Bütün Avrupa’yı biz besliyoruz…” dedik, sevindik…

Türkiye, bugün apaçık büyük Avrupa ülkelerinin besin , sebze ve meyva kaynağı olmuştur. Türkiye olmazsa o ülkelerin işi yaştır. Bunu onlar da biliyor; biz de biliyoruz.

Bugün, otomobillerimizde cayır cayır, Arap, Kürt benzini yakıyorsak hangi parayla yakıyoruz…? İşte dağlardan ,taşlardan o şoför amcaların  taşıdığı mallar sayesinde. Hem onları üretenlerin, hem de onlara yakın olanların, hepimizin karnı doyuyor, biti kanlanıyor…

Ama o ülkelere giden iri kirazlara, kocaman şeftalilere; iyi armutlara, ve elmalara… Bütün  o güzelim meyvalarımıza acıyorum… Her şeyin en iyisini neden biz yiyemiyoruz da onlar tüketiyor? Ha.! Neden?

Biraz düşünelim.

Yok, nankörlük etmeyelim. Allah için, bizim de pazarlarımız ağzına kadar dolu. Allah bize benzin vermemiş, ama dünyanın her türlü nimetini vermiş. Neyimiz eksik… Samanımız mı? Onu da parasını verir alırız… İş mi?

Ama bir de bu işin maliyeti var. Nedense bu ürettiğimiz mallar , çok ucuz fiyattan dış ülkelere satılırken, biz Türkiye’de niye pahalıya yiyoruz? Bazı önemli ihtiyaçlara oluk oluk para vermek durumunda kalıyoruz. Sebebi ne?

Araba üretiyoruz , dışarıda ,Türkiye’de üretilen arabalar daha ucuz; Türkiye’de bize pahalı…
Benzin, komşularımızda , sudan ucuz…Biz de dünyanın en pahalı benzini…
Sigara, millet dünyanın en pahalı sigarasını içiyor, farkında değil…

Öyleyse birileri bazı fırıldaklar çeviriyor ve bu milleti , illet yerine koyuyor ve canını çıkarmak için elinden geleni yapıyor. Kim bunlar? Biraz düşünsenize..?

Aman düşünmeyin? Çünkü bu memleketin düşünen beyinlerine neler oldu gördük…
Nerede uğur Mumcu… İki gün önce param  parça olmuş arabasını teslim etmişler ailesine, alay eder gibi. Tahkikat bitti , diye… İşte sana bir düşünen beyinin sonu…

Peki, ne oldu Uğur Mumcu ‘ya…Ahmet Taner Kışlalı’ya , Necip Hablemitoğlu , Bahriye Üçok , Muammer Aksoy’a, Abdi İpekçi’ye, Cavit Orhan Tütengil’e, Eşref Bitlis’e, … Onları kimler öldürdü?

Emperyalist  çıkarlarına çomak sokan aydınlarımız birer birer ortadan kaldırıldılar… Öldürüldüler… Hani onların katilleri?

Yüreğim yanıyor tam olgunluk çağında dünyasını değiştirenlere… Acıyorum bu aydınlara … Olmuş birer meyva gibi dalından koparılıp , atılanlara…

Siz acımaz mısınız? Nelerimiz gitti neler?

Sözümüzü yine Yunus Usta’nın sözleriyle bağlayalım:

“Bu dünyada bir nesneye yanar içim göynür özüm
Yiğit iken ölenlere gök ekini biçmiş gibi”

Daha ne söylenir ki. Bu yiğitlere içim acıyor…