Aklımız eriyor, gözümüz görüyor...

<ı>

<ı>“Sivil Toplum Kuruluşları”nın ortaya koyduğu <ı>“Bir adım geri” çağrısına, önce <ı>“Olumlu” diye bakan Sayın Başbakan, yine Bulgaristan’dan bir başka cevap verdi.

Sayın Başbakan’ın tam olayı kavrayamadan <ı>“Olumlu” yaklaşım gösterdiği, ama sonrasında durup düşündüğü anlaşılıyor.

İlk çağrıyı yapan İlhan SELÇUK’a verdiği cevaptan yola çıkarak, 25 Mart tarihli <ı>“Başbakana göre” başlıklı yazımı şöyle sonlandırmıştım…

<ı>

<ı>"Eğer Sayın Başbakan, bugünlerde yapılan “Ortalığı yumuşatma, gerginlikleri giderme” çağrısına uyarsa, biliyor ki o aşamadan sonra görüş ve düşüncelerini sonsuza kadar yürürlüğe koyması şansı kalmayacak…

<ı>

<ı>“Kimse kusura bakmasın ama” <ı>Sayın Başbakan, bu oyuna(!) gelecek kişi değildir. Zaten O’nun da bu oyuna gelmeye hiç mi hiç niyeti yok.

<ı>

<ı>Belli olan ve daha bir netleşen tavrı da budur…"

Yanılmayı çok isterdim ama yanılmamışım…

Ayaküstü verdiği cevap ile kendini bir yerlere <ı>“Bağlamış” hisseden Sayın Başbakan, bu kez <ı>“Ben bin düşünüp bir adım attım” diye geçmişteki tavırlarını haklı çıkarmaya yönelik ve uzlaşmaya, <ı>“Bir adım geriye” önerisine sıcak bakmadığını ortaya koydu.

Bu kez başbakan <ı>“Bin kere düşünerek” şöyle diyor.

<ı>“Geri adımın ne olduğunu anlayamadım. Böyle bir şey söz konusu değil. Ortak akıl oluşturulmasında hemfikirim. Bir araya gelinmeli, konuşulmalı. Neden geri adım atacağım. Ana başlığa katılıyorum. Ortak akıl içinde hareket etmek gerekir. Ülkem kazanacaksa, biz kaybetmeye hazırız. Nerede, nasıl bir araya geleceğiz? Cumhurbaşkanı riyasetinde de olabilir. Davetimize katılmayan genel başkanlar oldu, iyi niyete soyunanları anlamıyorum. Açıklamaların hedefi ne? İktidar nasıl adım atmalı? Anlatsınlar da öğrenelim.”

<ı>

İfadeden de anlaşılacağı gibi, Sayın Başbakan, bu çağrıdan bir şey anlamadığını <ı>“Açıklamaların hedefi ne? İktidar nasıl adım atmalı? Anlatsınlar da öğrenelim” diyerek ortaya koyuyor.

Daha doğru ve açık bir ifade ile Sayın Başbakan, görüş ve düşüncelerini ve <ı>“Bir adım geriye” gitmeyeceğini ortaya koyuyor ve şöyle söylüyor.

<ı>“Özgürlüklerin hiyerarşisi olmaz. Özgürlükler bir bütün içinde ele alınmalıdır. Ben 5 yıldır başbakanım. Ülkemde gerilim olmasın diye 5 yıldır bekledim. Baykal gündeme gelmesini istemediği için bekledim, kurumsal mutabakat bekledik. CHP bunu göstermedi. İspanya sonrası MHP bir adım attı, bizim adım atma zorunluluğumuz doğdu. Biz ana muhalefete de aynı konuyu açtık. CHP’nin akşam söylediğiyle sabah söylediği farklı… Ülkemde bir grup kadına, kıza farklı muamele yapma hakkımız yok. Kapsamlı anayasa çalışmamız sürüyor. Bir site oluşturacaktık, medya, STK katılacaktı. Geleceğe umutlu bakıyorum. Biz hiçbir zaman gerginliğin tarafı olmadık. Olmayacağız.”

<ı>

Görünen o ki, Sayın Başbakan <ı>“…Ben 5 yıldır başbakanım. Ülkemde gerilim olmasın diye 5 yıldır bekledim…” diyerek, kendisine ait görüş ve düşüncelerini, hiç kimseyi, kurumları ve toplumun <ı>”Ötekilerini” de dikkate almadan uygulamaya koyma inadına ve çalışmalarına devam edecektir.

Aklımız eriyor, gözümüz de görüyor ki, bu gidiş iyiye doğru bir gidiş değildir.

Demokrat Parti, 1957 seçimlerinde % 47,91 oy ile meclise 424 milletvekili ile gelmişti… O meclis de, partinin genel başkanı da aldığı oy yüzdesine bakarak <ı>“Mutlak hâkim benim” düşüncesine kapılmıştı. Sonra gördük neler olduğunu.

Şimdi <ı>“Sonra gördük neler olduğunu” dedik diye kimileri benim için <ı>“Darbe çağrısı yapıyor” diyecek.

Hayır… Darbe çağrısı filan yapmıyorum, ama aklım eriyor, gözüm görüyor ve gelecekte iyi şeylerin olmayacağını söylüyorum. Bu kadar deneyimden sonra askerin <ı>“Darbe girişiminde” bulunacağını da hiç düşünmüyorum.

Ancak…

Birçok kez yazdığım gibi, bir kez daha tekrarlamakta fayda görüyorum, 19 Mayıs 1919 tarihinde başlayan <ı>“Devrim hareketi”ne karşı bir <ı>“Karşı devrim” hareketi başlatılmıştır/başlamıştır.

İşte gerçek tehlike buradadır ve Sayın Başbakan <ı>“Anlamadan” , daha doğrusuyla ise anlayarak ve isteyerek bu gidişe çanak tutmaktadır.

Umarım ve dilerim ki bu düşünce ve duygularımda <ı>MUTLAKA yanılmış olurum. Bu yanılma beni son derece mutlu eder.

<ı>28 MART 2008