Akşam akşam dağıldım yine…

Bugün benim için iyi bir gün değil.

Bu gün benim darmadağınık olduğum bir gün.

Sabah, mesajıma bir cevap gelmiş, ona canım sıkıldı. Akşam şu saatlerde yine bir haber okudum, tün nevrim döndü…

Bakın haberde ne diyor.

“Tunceli kırsalında öldürülen PKK'lının Hakkâri’deki cenaze töreninde "Kahrolsun Türkiye Cumhuriyeti" diye slogan atıldı. Şehit saydıkları terörist için "Şehitler ölmez, Kürdistan bölünmez" sloganları atıldı.

DTP Hakkâri il teşkilatının desteğiyle gerçekleştirilen cenaze törenine katılanlardan yaklaşık 200 kişilik grup cenazenin Gazi Camii'ne getirişli sırasında sloganlar attı.

PKK'nın başı Abdullah Öcalan ve PKK lehine atılan sloganlardan sonra "Hakkârili şehidine sahip çık", "Kürdistan bölünmez", "Kahrolsun Türkiye Cumhuriyeti" diye slogan attı. Slogan atan gruba karşı polis, herhangi bir müdahalede bulunmadı.”

Bir defa öldürülen bu teröristlerin leşlerinin neden böyle “Tören” ile gömülmesine izin verirler anlamadım. Benim bildiğim eskiden böyle değildi. Ölürdü, öldüğü gibi kalırdı. Hatta bir komutan “Ben askerime leş taşıtmam” demişti.

Şimdi nereden çıktı bu?

Elbette ellerine böyle bir fırsat geçince dişlerini gösterecekler, havlayacaklar ve salyalarını akıtacaklar.

Sakın ha şunu sanmayın…

Hakkâri’de yaşayanların hepsi aynı kafadan…

Kesinlikle değil. Devletinden yana olanların sayısı da azımsanmayacak kadar çok. Ama bu vatan hainlerinin sayısı, onlardan da çok…

Bazıları belki “Polis niye önlem almamış, izin vermiş” diyecektir.

Hakkâri İl Emniyet Müdürü, teşkilatın yetiştirdiği ender terör uzmanlarından biridir. Halk psikolojini çok iyi tartar, ölçer, biçer ve ona göre davranır. Tertibatını almış ve gereğini de elbette yapacaktır kimseye hissettirmeden.

Ama burada esas olan siyasi iradenin zafiyetidir.

Şimdi “Kardeşim sen de taktın ama… Ne yapsın siyasi irade” diyeceksiniz… Deyin vallaha. Siz deyin de biz yıllardır “Ne yapılması gerektiğini” söyler dururuz. Bu işler “Nutuk” çekmekle “Kasımpaşalı gibi” yürümekle olmuyor.

28 HAZİRAN 2007