Alabildiğine severek savaşları durdurabilir miyiz?

Sevgi..

Sevmek..

Alabildiğine sınırsız sevgi..

Alabildiğine sevebilmek..

Beklentisiz sevebilmek yani hesap kitap yapmadan..

Sevgi, yürekten gelen bir duygu durumudur.

Yalnız bir insana bağlılık durumu değildir sevgi.. Aynı zamanda bir tutumdur, bir davranış biçimidir.

Sevgi aynı zamanda kişinin dünyaya bağlılığını gösteren kişilik yapısıdır..

Siz eğer, sadece yalnız bir kişiyi seviyor başka herşeye karşı ilgisiz kalıyorsanız elmayı pardon ayvayı yemiş sayılırsınız.

Yok yok, nar yemiş gibi olursunuz..

Ulan nar da faydalı bir bitki..

Elma desem çık, armut desem çıkma..

Bu da olmadı..

Siz eğer, sadece ve sadece bir kişiyi seviyor ve başka herşeye karşı ilgisiz kalıyorsanız, sizinki sevgi değil, olsa olsa genişletilmiş bencillik olur..

Olsa gerek değil, düpedüz bencilliktir arkadaşlar.!

Etrafında sevgi yumağı oluşturabileceğin o kadar nesne var ki, bencil olup geriyorsun kendini..

Sev sev!

Sevmesini bil yeter..

Sev ki, yaşamına renk katasın, coşasın engin denizlere, bulutların ardına koşasın, sevgi yağmuru olman için..

Ego değil midir ben merkezli olmak, sadece birini sevmek ile hayatı idame ettirmek?

Sev abi sev!

Cansız nesneleri bile sev!

Çünkü 'sevmek' savaşları bile durduracak..