Albatros

Albatros kuşlarını bilir misiniz? Ben de bilmezdim onu tanıyana denk.. İlk kez messenger adresini verirken duymuştum onun sesinden.. Tanımadığım bir adamdı o gün.. Sonra nasıl samimi olduk onu da bilmiyorum aslında. 

Önce sohbetler, sonra küçük sırlar paylaşırken dost oluvermişiz farkında olmadan.. Zaman geçtikçe ona daha çok güveniyordum, bir dosttan öte abiydi benim için.. 

Ta ki etrafımdaki eleştirilere kulak verene kadar.. 30 küsür yaşında bir adam ve 15 16 yaşlarında bir kız... Dost olabilir miydi?. Olamazdı tabi, etrafa nasıll anlatılırdı bu durum?. Acele çıkarmalıydım onu hayatımdan.. 

Albatrosumu.. Abimi, arkadaşımı, yaslandığım dağı.. 

Okyanuslarda yolunu kaybeden gemilere yol gösteren, onları en yakın limana ulaştıran, koşulsuz güvenilebilecek bir kuş Albatros... 

Nasıl da beni anlatıyor bu durum....

Hayat denen okyanusta kaybolmuş, rotasını kaybetmiş minik bir kayıktım. .O da beni limanıma ulaştıran Albatrosum'du.. 

Çıkardım hayatımdan..Sırf etraf yanlış anlayacak diye!! 

Ve 6 ay sonra bir mesaj geldi telefonuma.. 

Albatrosum, benden sadece dua bekleyen dostum lösemiydi.. Bana mesaj atan arkadaşa sordum, durumu kötüydü.Ona telefondan ulaşamadım aylarca.. 

Sonra bir mesaj daha; 

Albatrosum ölmüştü!! 

Artık onu hayatıma alma şansım yoktu.. 

Etraf şimdi neden sustu? 

Nerede o yorum yapanlar?..

Canım acıyor, pişmanım, ama şükrediyorum.. 

Rüyamda gördüm onu acılar içinde kıvranıdığım bir gece.. Gülüyordu ve ''ben iyiyim bana sadece dua et'' dedi. 

Sen istersin de etmez miyim.. 

Her gece uyumadan önce sendeyim ben.. 

Nur içinde yat... 

Albatrosum uçtu, en yüksekte...

Beni alacak bir gün yanına biliyorum..