Aldatmayı Abartmak

Sorun aldatmak değil aldatmayı abartmak.

Her gün biriyle, salak mı karşındaki; ortaya da çıkar, rezil de olursun.

Bir de evli gibi uzattıkça uzatıyor; sevgili diye bir şey yok nereden çıkardınız sevgilin eşindir.

Akıllı insanlar da aldatır ama anlayamazsınız; çünkü aldatmak süreç değil anlık, sizinki alışkanlık.

Çapkınlar evlenmesinler…

Hayat uzun, birine gülümsersiniz, biraz kaçamak, hata der geçersiniz…

Herkesin bu kadar ihanete hakkı var ama karı koca gibi yaşamaya hakkı yok.

Benden izin; konuşun, gülün, yiyin için fakat orada bırakın.

Sürekli başkalarına giden, eşini sevmiyordur; işin ahlaki yönü bir yana sevgi olarak da o evlilik bitmiştir.

“Kimseye bakmasın”

Yok böyle bir şey… Gönül diye bir şey var.

Fakat bazıları işin suyunu çıkarmışlar; dışarıda onla bunla gezeyim evde de karım olsun.

Bazıları da “Kimseye bakmasın”

Bu iki davranış da cahilce…

Duygusal bir ilişki olmadığı sürece, arkadaşça muhabbet seviyesinde kaldıkça insanlar bir araya gelir yer içer konuşurlar; bu aldatma değil.

Zaten her şey şu “Kimseye bakmasın” diyenlerin işte bunları da aldatma gibi görmesinden kaynaklanıyor; aldatma muhabbetlerinin yarısı bu yüzden, kimseyle konuşmayalım o zaman!

Günümüz hayatı sosyalliği, insanların bir arada olmasını gerektiriyor.