Alo orda mısın (34)

http://blog.milliyet.com.tr/alo-orda-misin--33-/Blog/?BlogNo=117473

Nazan hiç istemeyerek arabaya bindi. Murat’ın yol boyunca neşesine bir anlam veremedi. Sanki onunla o evde olması umurunda değil gibiydi.

Oysa Murat hislerini belli etmemeye çalışıyor ama içinde fırtınalar kopuyordu. Nazan onun için görebileceği kadar yakın dokunamayacağı kadar uzaktı.

“Sınava hazır mısın?” diye sorduğunda Nazan sınavın sorun olmadığını kendinden çok emin olduğunu ders notlarını da yükselttiğini söyleyince Murat’ın sevinci ikiye katlandı.

Bu sınavı geçmesi gerektiğini bütün planlarını sınava göre yaptığını söyleyerek, “sınavdan sonra hayatımız değişecek” dediğinde Nazan, “nasıl yani?” diye sordu. Murat cevap vermedi gülümsemekle yetindi.. Nazan Murat’ın bu tavrından birşey anlamadı.

Murat, “eşyaları alıp yerleştirmek için birkaç gün daha zamanımız var, seni sabah sokağın başından alırım” dedi. Nazan’ın canına minnetti.

Murat eve gelene kadar çalan şarkılara ıslık çalarak eşlik etti, keyfine diyecek yoktu. Eve yaklaştıklarında Nazan, “ben burada ineyim seni görmesinler” dedi ve tam arabadan inerken Murat kolundan çekerek öptü, “şimdi gidebilirsin” dedi.

Nazan hayatında bu kadar güzel birgün yaşamamıştı. Eve geldiğinde zile basmadı kapıyı anahtarıyla açtı. Evdekilerin tepkisinden korkuyordu ama korktuğu başına gelmedi. Anne ve babasının çok neşeli olduğunu görünce rahatladı.

“Günün nasıl geçti” nin dışında hiç soru sormadılar Herşey Nazan’ı şaşırtacak kadar iyi gidiyordu. Annesi, “yemek hazırlamamı ister misin?” diye sorduğunda Nazan tok olduğunu ama yorgun olduğunu ve birkaç gün daha Ayça’yla çalışıp eve geç kalabileceğini söyleyerek izin istedi ve odasına çıktı.

Ne kadar güzel birgün geçirmişti, herşey rüya gibiydi. Olanları düşünerek hayallere daldı. O küçük şirin evin kendi evi olduğunu, sabah uyandığında Murat’ın kollarında uyanmayı her anı onunla paylaşmayı hayal etti.

Hayali bile çok güzeldi. “Acaba birgün hayallerim gerçek olur mu” diye düşünürken telefonu çaldı. Aşkı onu merak etmiş, evde bir sorun çıktı mı diye sesini duymak istemişti.

Nazan herşeyin yolunda gittiğini söyleyince Murat, “yarın için izin alacak mısın nasıl gideceğiz alışverişe?” diye sordu. Nazan izin işini hallettiğini biraz sonra Ayça’yı arayıp onu idare etmesini isteyeceğini söyledi.

Murat tamam o zaman ben kapatıyorum sen Ayça’yla geç olmadan konuş ki sonra sorun olmasın diyerek telefonu kapattı.

Nazan hiç vakit kaybetmeden Ayça’yı arayarak birkaç gün içinde ailesi ararsa akşam geç saate kadar ders çalıştıklarını söylemesini istedi. Ayça bu durumdan hiç hoşlanmadı ama çok yakın arkadaş oldukları için kabul etmekten başka çaresi yoktu.

“Bana doğruyu söyle neler karıştırıyorsun sen?” diye sordu. Nazan, “bizimkileri biliyorsun okuldan sonra görüşmemizi kısıtlayacaklar, Biz de Murat’la bu zamanı değerlendirmek istiyoruz” diyerek olanları söylemeden Ayça’yı ikna etti.

Ayça çaresiz, “tamam” dedi...