Anasından Zeki'ye ağıt

Rüzğar mısın?
Yağmur musun?
Kar mısın?
Tutku musun, efkar mısın?
Sardın duman duman içimi
Ateş olup yaktın
Su olup aktın delice
Hasretine emekler verdim
Adaklar adadım mumlar yaktım
Kara günler çektim
Dizlerime vura vura
Efkarım dağı taşı sardı
Gece demedim
Gündüz demedim
Bekledim
Oğlum, yavrum, Zeki'm..

Düşler gördüm, hayra yordum
Hayeller kurdum
Oturtup yüreğimin ortasına
Kartal gibi
Dal gibi
Boyuna posuna kurban olduğum
Ömür bulduğum
Can bulduğum
Yiğidim
Zeki'.m...

Bir kahpe kurşun
Yüreğindeki kuşun
Kırdı mı kanadını?
Ay mı oldun, yıldızmı oldun?
Kan mı oldun al bayrağıma
Bir çiçek gibi düşüverdin toprağa
Onurun aydınlığı yüzünde
Aklığın
Analığın
Hem onuru, hem zoru bu yavrum
Sel olup taşan
Bu beni aşan
Fiğanıma bakma sen
Vatan sağolsun
Namerde yar olmasın ülke
BEN SÖZ VERDİM ATATÜRK'E
Kara gözlüm kartal bakışlım
Yiğidim, şehidim
Anan kurban olsun sana
Zeki'm...

AMCA'DAN (Ali SÖNMEZ)