Ankara’ya kar yağdı

Kar yağışı dün akşam başlamış, farketmemişim. Sabah uyanıp her yanı bembeyaz gördüğümde sevindim. Eski yıllarda bu sevinç bir güzellik sevinci olurdu. Şimdi kar yağdığını görmek gelecek yaz daha az susuzluk anlamına geldiği için başka türlü bir sevinç var.

İlk karın yağdığı sabahların güzelliği bir başkadır

Kaldırımdaki yeni yağmış karlar üzerindeki ayak izlerine bakarak yürümek, o izlere basmadan yeni izler bırakmak, ilk karın yağdığı sabahların güzelliğidir.

Ağaçların dallarında aheste düşüşlerle birikmiş, her an düşecekmiş gibi duran karların doğallığını görmek, ilk karın yağdığı sabahların güzelliğidir.

Çatılarda kiremit sıralarının çizgileriyle uyumludur.

Ulu ağaçtaki saksağan yuvasının üzerinde beyaz bir örtüdür.

İlk karın yağdığı günün akşamı ve sonraki günler kabustur.

Temizlenmiş kaldırımlarda ince su tabakası öyle bir donar ki, sanki buz pateni salonudur.

Dik sokaklar sanki kayak parkurudur ve ayağında kayaklar yoktur.

Buz üzerine yağan kar en tehlikeli tuzaktır.

Karda kayıp düşmek sizi gören yoksa dert değildir. Buzda kayıp düşmek sizi gören yoksa büyük dert olabilir.

Ankara’da yılın ilk karı çevreye güzellik verdi, yaşamı zorlaştırdı.

Ankara, 3 Ocak 2008