Anlayış

Anlayış çok önemli bir haslettir.
Ama herkeste de bulunmaz işte ne yazık.
Tıpkı iyi niyet, sevgi, bilgi, sevecenlik, şefkat gibi
Bunlar öyle her insanda “yeterince” bulunmaz.
İyiye yormaz bu tür insanlar çoğu şeyi.
Korkuları, kaygıları, eksiklikleri vardır çünkü
Kuşkuludurlar, güvensizdirler
Onun için de hep denilen, yapılan bir şeyin altında
Bir kötülük, bir bit yeniği ararlar.

Olumsuza odaklıdır bunlar
Kötü düşünürler
Kötüye yorarlar,
En iyi, en doğru, en iyi niyetli
Son derece normal, doğru, doğal, hoş bir şeyleri bile!

Gerçekleri de zaten o yüzden
Hiç göremezler.
Doğruyu da zaten o yüzden
Hiç yapamazlar.

Hani çok bilinen ama amiyane de bir tabir vardır…
Onun için ben şimdi asıl bilindiği şekliyle değil de
Biraz değiştirerek söylersem,
Birşeyi “başka bir tarafından” anlamak!
Denir hani.

Dikkat etmek lâzım işte buna
Çünkü “anlayış” hakikaten bazı insanlarda
Hiç mevcut değil.

Ve bu durum üstelik
O insanı öyle de komik-matrak
Ve kötü bir duruma da düşürür ki
Değmeyin gitsin

Doğal olarak hiç beklemediğiniz
Hiç ummadığınız halde
Bir bakıvermişsiniz
Durup dururken
Birdenbire sürpriz bir şekilde
Bir komedi sahnelenivermiş önünüzde:)

Ama işte insan tarafımız da devrededir ya,
O insan adına yine
İnsanın içine düştüğü her hâl gibi
Ağlasınız bir türlüdür
Gülseniz bir türlü.

Nasıl komik olmasın?
Diyelim ki o bambaşka bir şeylere içerlemiştir
Siz de tüm iyi niyetinizle
Tatlılıkla, olumlulukla
Sevimli sevimli
Hem doğrulardan gerçeklerden de sapmadan
Onun daha sakin düşünmesini de
Sağlamak,
Hem de kendini daha iyi
Hissetsin diye
İçerlediği o konuya iyi tarafından da
Bakabilmesini teminen
O sıkıntıyı dostça paylaşıp
Mümkün olduğunca teselli de etmek adına
Atıyorum mesela siz A dersiniz
Ondan ise sanki siz hiç A değil de Z demişsiniz gibi
Siz de sanki zaten A dememişsiniz gibi
Tuhaf bir cevap gelir bakıvermişsiniz.

Olabilir, insanlık halidir, asabî bir günündedir zaten
Onun için siz de diyaloğa daha bir samimiyet,
Sıcaklık, içtenlik katabilmek için
Biraz da zaten sinirli ya
Bu defa da şakayla karışık Sadri Alışık
Daha çocuksu-muzip bir uslûpla
Şakaya da vurup
Şirin şirin şaka yollu takılır
O da eğlensin sıkıntısı hafiflesin diye
Yarı mizahi- yarı ironik
Esprili bir şekilde
 “Ben de şöyle demiştim zaten”i
İfade edersiniz…

A-a bi bakarsınız
Onu da anlamamış
Bu defa da
Espriye de aymamış
Ciddi ciddi
Kendini azarlanıyor SANIP:)
Size ciddi ciddi saydırıyor
Üstelik bunu yaparken
Daha da bir batmış
Hepten dağıtmış
Hepten siz ne demişsiniz, niye demişsiniz, nasıl demişsiniz
O ne diyor hallerde
Kendi asıl, zaten tam da o durumdayken
Sizi öyle olmakla suçluyor
Ohoo siz dünyada, o uçmuş:))
Zerre farkında değil.
Gel de gülme işte

Hani diyeceğim,
Anlar diye düşünüp
Anlar yerine koyup
Öyle her insana espri de yapmamak lâzım... ama,
Hayır, öyle de değildir işte
Çünkü o insanın durumunun, konumunun
Ne olup ne olmadığından
Yine sürpriz bir şekilde
Hiç hesapsız, hiç plânsız
Sen zaten gayet iyi niyetli,
Dürüst, mert, iyi olduğun için zaten
Kendiliğinden
Emin de olunuyor işte böylece.
Onu daha bir tanımış, anlamış oluyorsunuz
O size anlatmış oluyor zaten
Kendini size.

İnsan, evet komedidir resmen
Hakikaten
Tiyatroya hiç ihtiyaç kalmaz
Taktiğe, sınamaya filan da hiç gerek yoktur.
Yeter ki anlayanlardan olasınız
İnsanların böyle işte durup dururken
Kendi kendilerini anlatıverdikleri o komik,
Ve ibretlik halleri
Ve özellikle zaten, bunun da üstelik,
-Böylece kendilerinin de tabii-
Dirhem farkında dahi olmayışlarını
İzle
Yeter kesinlikle.

Filiz Alev
12.11.”12