ANNELER GÜNÜ YAZISI! Leylaklar Ağlıyor...

''Anneler Günü'' Leylaklar ağlıyor...

Kolay değil, insan ömrüyle tam 82 koca yıl. Yaşamaya çalışmak bu dünya denen mektepte..
Kim bilir?

Ne acılar, ne umutlar, ne pişmanlıklar, belki de ara sıra, mutluluklar tuttunuz ucundan..
Nefes alışınızdan, sıkça adımlarınızdan ve her halinizden belliydi artık, ''çok'' yorulduğunuz..
Şehim baba da gidince, iyice yalnız kaldınız..
Tam bir yıl oldu Melek anne.
En sonunda adınız gibi bir meleğe teslim oldunuz..

Sabahları ilk işiniz; gazeteleri okumak ve ne kadar sağlık bilgisi varsa bizim için kesip saklamaktı..
Ne zaman tatile çıksak, annelik tembihlerinizi de yolculardınız ardımızdan.

- Çocuklar çok dikkat edin. Aman haaa..
Hilal'imi sakın şapkasız, kremsiz, güneşe çıkarmayın.

Hele de güneş en tepedeyken, hepiniz uykuya çekilin. Derdiniz.

Yarın anneler günü Melek anne.

Biz yine, elimizdeki dua çiçekleriyle ziyaretinize geleceğiz.

Ama bu defa kabrinizi süsleyeceğiz..
Biliyor musunuz?
Sevdiğiniz bütün ağaçları, kuşları, çiçekleri ve kelebekleri huzurunuza yolladık...
Ne kadar çok sevineceksiniz onları görünce?

Şehim babaya dönüp, evlatlarım gelmiş diyeceksiniz..

Leylaklar!

Leylaklar sizsiz ağlıyor Melek anne.

''Melekler bütün annelerin yüreklerinden öpsün''