Annem'e...

Anladım ki; büyüdükçe daha bir küçük kalıyorum hayatın içinde. Daha çocuk, daha aciz, daha yalnız…Nedense beceremiyorum bir türlü herkes gibi yaşamayı. Ne zaman niyetlensem, yüzüme gözüme bulaşıyor hayat. Üstüm başım değil de artık, içim kirleniyor günden güne…

İşte en çok böyle zamanlarda, benim küçük, hayatın büyük, zamanın acımasız, içimin bölük pörçük olduğu anlarda eskiden olduğu gibi sığınıp da dizinin dibine, orada dindirmek istiyorum acıyan yanlarımı. Biliyorum çünkü; bir tek senin sözlerinin yalanı yok. Bir tek senin sevgin acıtmıyor canımı. Bir tek senin öptüğün , dokunduğun yer temiz kalıyor…

Hep yanımda ol lütfen.
Yanıbaşımda
Yüreğimde
İçimde
İyi ki doğdun annem
İyi ki varsın
Nice nice senelere…