Annem yaz gönder, annenle 4 saat ücretsiz görüş...

Çocuğum, babam ile beraber Harem'deki dik merdivenlerden soluklanarak Çiçekçi'ye tırmanıyoruz. 

 

Ben hayatımda oradan daha dik bir yokuş görmedim. Merdivenler bitmek bilmez, bir türlü tepeye ulaşamazsın. 

 

Aslında Ada'dan da talimliyimdir, yokuş inip çıkmakla geçmiştir çocukluğum, keza Doğancılar'daki evimiz de bir tepenin üstündedir. 

 

Kısacası 'yokuş bizim işimiz' ama, işte dedim ya orası bir başkaydı...

 

Ortalarında falandık sanırım yine nefesleniyoruz babamla. Birden bire nereden peydahlandığını anlayamadığım bir köpek fırlayarak önümüze çıkıverdi. 

 

Hani bunu yapan bir adam olsa, bu önümüzü kesişin ardından ''Ya paranızı ya canınızı'' diyerek o sahneyi seslendirmesi işten bile değildi.

 

O olayın ardından ne zaman hatırlasak gülerdik ''Annneee'' diyerek babamın arkasına sığınışımı. 

 

Allahtan iki hoşt, bir yerden taş alma tribi falan, bize musallat olan köpekten kurtulmuş, kazasız belasız atlatmıştık bu macerayı.

 

                                                       *

 

Bugün yine yolumuz babamla aynı yerlere düştü. Üsküdar'dan Salacak'a oradan da Harem'e yürürken, merdivenlerin yakınına gelince ikimiz de hüzünleniverdik, birbirimize çaktırmamaya gayret etsek de aynı şeyi anımsamış olmalıydık.

 

Biran için mesela dedim içimden, şimdi yine bir köpek çıksa, ben korkmuş gibi yapsam ve hoooop babamın arkasına saklanıversem... 

 

Sonrası işte bildiğiniz hikaye; hoşt, moşt köpek kaçıp gitse...

 

Eve dönsek, aynı heves ve heyecanla anneme anlatsam. ''Anne biliyor musun bugün babamla gezerken, hani üç on sene önce köpek merdivenlerde önümüze fırlayıvermişti ya, işte gene tam da orda...''

 

Dişlerimi sıktım, denize çevirdim başımı. Annemi kaybettiğimden beri benden başka kimselerin olmayacağı bir deniz kıyısı arıyorum aslında. 

 

Kıyısında gözlerimi ufka dikmiş dururken, haykırışlarımı benden ve isyan ettiğim kaderden başka kimselerin duymasını istemediğim ucu bucağı olmayan bir deniz...

 

Gözucuyla babama bakıyorum acaba onun aklından neler geçiyor? Sanırım o da geçmişin kuytularına atmış olmalı ruhunu.

 

                                                       *

 

Birisini düşünürken o kişi tarafından arandığım çok sık başıma geldiği için, tam da bunları düşünürken telefonuma mesaj geldiğini belirten ses, biran için de olsa ürpermeme neden oldu.

 

Elimi cebime uzatıp telefonu çıkardıktan sonra gelen mesajı  hızla okumaya başladım,

 

ANNEM yazıp 3699'a ücretsiz gönderin, ifortune'dan 4 saat konuşma kazanın. 

 

Anneler Günü kampanyası sayesinde annenizle dilediğinizce konuşabilirsiniz.

 

                                                       *

 

Evet evet bundan böyle mayısların ikinci pazarlarında, mutlaka ıssız sahiller gerek bana...