Aşık bir kasap arıyorum!

Üç adımda blog yazarı olun dendiğinde düşündüm!

“Ulan Ahmet! Gazetelere ilan vermene gerek yok! Ol blog yazarı, hergün işini anlat! Beşbin kişiden ikisi ev yaptırsa yılı amorti ettin gitti! “

Oldum mu üye!

Yazdım birkaç kez! Öve öve bitiremedim yaptığım evleri ama ne merak eden var ne soran!

Bıkıyor da insan aynı şeyleri tekrar etmekten!

Siyaset yazdım akabinde!

Onda da baltayı taşa vurdum.

“Milliyet Blogda yazıyorum Beyefendi!”

“Yaa! Şu an sıkışık durumdayız! Siz projeyi bırakın biz sizi en yakın zamanda ararız Ahmet Bey!”

Kimse aramıyor!

İki yıldır tek iş yaptığım yok! Mesleği unuttum! Gören emekli sanıyor beni!

“Hayırlı olsun, emekli olmuşsun!”

“Ben mi?”

“Olmadın mı yoksa?”

“Oldum oldum!”

Yalan demeye de alıştım!

Emekli maaşlarına zam gelince yalandan seviniyorum kahvede! Millet çakmasın diye de Ziraat Bankası'ndan banka kartı aldım! Emekli maaşımı oradan alıyorum güya!

Ama şair oldum!

Hergün en az bir şiirim var! Geçen fırına gittiğimde tezgahtaki çocuk üzgün duruyordu.

“Ne oldu Tuncay? Keyfin kaçık görüyorum!”

“Abi sorma! Sevgilim bana kızıyor! Tuncay, bana güzel şeyler söylemiyorsun. Şiir de mi yazmayı bilmiyorsun yoksa diyor! Ne duygusuz insanmışsın sen diyor!”

”Oğlum bana niye söylemedin? Benim güzel şiirlerim var! Milliyet Blogda yayınlanıyor! “

“Valla mı Abi?”

“Valla lan! Ben yazdım de oku sevgiline bunları! Aran düzelsin!”

Ekmeğin parasını almadı!

“Hergün ekmeğin benden Abi! Askıda ekmek tarifesinden düşerim! Allah senden razı olsun Ahmet Abi!”

Şaşırmadım dersem yalan olur!

Sonunda ekmeği bulduk!

Aşık bir kasap arıyorum şimdi!