Aşk Hikâyem! -2-

Sırayla, önce kaynananın sonra kaynatanın elini öptüm!

“Ferhat mıydı ismin?” (Kaynata Ferhat’a kafayı takmış!)

Kaynananın hafızası iyiydi!

“Ahmet! Ahmet’miş ismi ihtiyar!”

Başımla onayladım!

“Otur şu sedire bakalım! Ne iş yapıyorsun evladım?”

“Efendim ben bir büroda ofisboy olarak çalışıyorum!”

Yalan söylüyordum! İnşaat işleri yapıyorum desem Ferhat gibi dağları deldirmeye kalkabilirdi bana!

“Çok şirin bir kızım vardır benim! Ne zaman tanıştınız?”

“Yeni! Bir hafta olmadı!”

“Abisine gitmişti! O zaman mı tanıştınız?”

Öff, bu ihtiyarlar da ne meraklı olurlar!

Kaynana müdahale etti!

“İsmayılın komşusu bunlar ihtiyar!”

“İyi iyi!”

Tam bu sırada ezan okunmaya başladı! Bitene kadar konuşmadık! (konuşan oluyor! Fetvası varmış! Bizim yoktu!)

“ Abdestin var mı?”

“Yok!”

“Al da camiye gidelim!”

Sanırım cemaatle tanıştıracak beni! Onay alacak!

İlk defa biri elime su döküyordu abdest alırken! (yengeniz!)

Kuzinenin üzerindeki kazandan suyu aldığı gibi getirmişti!

“Bu su niye bu kadar sıcak?”

“Ocağın üzerindeydi!”

Ayaklarımı yıkamadım! Bir de onlar yanmasındı!

Kapıdan dışarı çıktığımızda karabaş bana hırlamaya başladı!

“Sevmedi seni!”

“İyi köpeğe benziyor!”

“Gece kuş uçurtmaz!”

Devamı var!