Aşk'ın yağmurlarıdır, gözpınarlarıma dolan...

“Güney’e gidiyorum Güney’e…

Akşamlar kapanınca perde perde,

Seni düşleyeceğim o yerlerde,

O sahillerde,

O maviliklerde”

Kuşadası’nın o olmayan kuşları, fısıldayacaklar seni bana. “Yıkık enkazlardan” yıkık hayallerden, yitmiş bir tutam anıların arasından bakacağız birbirimize. İmbat’ın türküsünü söyleyecekler sana. Savrulacak saçların, bir o yana, bir bu yana.

Dur hele. Daha bitmedi.

Akşamlar, bir şiir gibi biterken, Ay, nefesini tutacak. Uzun uzun kavaklar, dertli dertli boşlukta başlarını sallayacaklar “Sen yoksun!” diye

Sahillerde soluyan deniz, yedirecek kumsala: “Sagapo, sagapo” diye diye.

Kumsalda bir yanıp, bir sönen, bir varolup, bir kaybolan pırıltılarla sen, iç çekerek soluyacaksın.

Sen yoksun diye, ismini yazacağım o kumsallara. Üstelik, bile bile, dalgalar silse bile, seni arayacağım o izlerde.

Niye hep ben? Niye hep ben? Sen klavye ol, ben Word sayfası. Al klavyeyi eline; yaz beni beni, sar beni beni, yak beni beni…

“O sahillerde,

Akşam kapanınca perde perde,

Seni düşleyeceğim,

İnce ince…”

Ay, en güzel tüllerini serecek. Dalgalar yakamozlanacak. Deniz

kuşları, endişeli gözlerle, olup bitenlere dalacak. Uzun uzun kavaklar, boşluğu dinleyecek.

Bu kadar mı zor? Gel mavi dünyama. Bu mavi dünya, ikimize yeter.

Dalgalarla sarhoş, ak köpüklere koş, sahillerimde coş.

Benim kentimde, düşler bile boyalıdır maviye. Hülyalar da öyle. Tüter, mavi diye diye.

Gel mavi dünyama, bu mavilikler, ikimize yeter!

Dalgalar yakamozlansın, seni pırıl pırıl süslesin. Sana ninniler söylesin. Ay, beyaz tülünü sersin, bir duvak gibi üstüne. Uyuyan güzel ol. İçime dol. Bitmesin bu güzellikler.

O sabah yıldızı. Senin tabirinle: “Kocaman kocaman “ gülümsesin. Baksın kalsın sana, öylecesine. Sonra, pul pul kondursun yanağına, kendi gülücüğünden. Uyuyan güzel ol, kal öylecesine.

Sen, mavi düşler içindeyken, uyanan güzel ol şafakla. Mavi mavi gülümse bana. Bekliyorum seni, mavi dünyam’da.

Sen mavi meleğim. Atalım okları ileriye, çağırmayalım geriye.

Mavi dünyam…

İkimize yeter,

Hadi gâri,

Gel gâri…