Aşk şampiyon kalbimde -11.BÖLÜM

AŞK ŞAMPİYON KALBİMDE

11.BÖLÜM

“GÖZLERİNİN İÇİNE BAŞKA HAYAL GİRMESİN
BANA AİT ÇİZGİLER DİKKAT ET SİLİNMESİN
İSTERSEN YUM GÖZLERİNİ TIPKI DÜŞÜNÜR GİBİ
BENDEN EVVEL BAŞKASI SAKIN SENİ GÖRMESİN
BENDEN EVVEL BAŞKASI SENİ GÖRÜP SEVMESİN”

Esma eve nasıl geldiğini bilemedi…Üzerini değiştirmeden olduğu gibi yatağının üzerine atıvermişti kendini ve hıçkırarak ağlamaya başlamıştı… Neden yüreği böylesine yanıyordu… Neden bu kadar etkilenmişti o manzaradan… En çok da Derya ile göz göze gelişi ve o kızıl saçlı kadının “O benim… Benim yanında…” der gibi tepeden tepeden bakması..En çok bu mu yakmıştı canını yoksa Selim’i bir başka kadının yanında görmek mi…

“Saçmalama Esma saçmalama… Aranızda hiçbir şey yok ki Selim ile.Verilmiş bir söz… Teklif edilmiş bir çıkma… Nişanlılık…O özgür bir adam… Canının istediği ile konuşur, canının istediği ile çıkar…” dedi bağıra bağıra…

“Allah kahretsin neden onu sahiplendim ki…Neden aldandım o yumuşacık sesine…O içimi delen bakışlara nasıl kandım… İşte bir kez daha ispatlandı tüm erkekler aynı…Ve… Ve ben onlardan nefret ediyorum….Ama nasıl yanıldım..Onun farklı olduğunu nasıl düşündüm o da bir erkek değil mi?”

“Esma..”diyerek girdi içeri Çiçek…Ayakkabılarını çıkararak terliklerini geçirdi ayaklarına…

“Esma…Esma..” diyerek arandı salonda..İlerledi kardeşinin odasına doğru.

Esma gözlerini sildi acele ile… Arkasını döndü kapıya doğru… Gözlerini kapadı uyuyormuş gibi… Şimdi Çiçek onun şiş gözlerini görecek ve başlayacaktı sorguya… Bunu çekecek durumda değildi.Kimseyle konuşmak, kimseyi görmek istemiyordu bu gece…Yalnız kalmak istiyordu ve sadece düşünmek…Tek isteği buydu..

Çiçek kapıyı araladı…

“Üstünü de örtmemiş. “ mırıldanarak battaniyeyi kardeşinin üzerine örterek çıktı odadan.
……………….

Kalktı oturdu yatağın içinde Esma… Çok acıyordu içi…Kalbi yanıyordu…Gözlerinden yaşlar süzülüyordu..Çok ama çok kötü hissediyordu kendini…Öyle yalnız hissediyordu ki...

“Tüm erkekler gibi aldatır buna hakkı var… Bana baktığı gibi bir başkasına bakabilir… Ama ben onun hiçbir şeyi değilim… Ona kızmaya bile hakkım yok…Çiçek haklıydı ne kadar inkar etsem de etkilendim ondan… Kendi kendime gelin güvey oldum ben…”diye düşündü ve defterinin arasında sakladığı resme baktı buğulu gözlerle…

Boş yere suçluyorum Onu… Hem belki de ben yanıldım… Sadece oturuyorlardı… Belki ders hakkında konuşuyorlardı… Ne bileyim ben… Ben … Çok hassas olduğum için belki de etkilendim… Sandım ki…Yok canım anlayıp dinlemeden aslı astarı var mı bilmeden… Kendime boş yere eziyet ediyorum ben…”diye aklına yerleşen kötü duygulardan kurtulmaya çalışıyordu kız.

Parmaklarını gezdirdi Selim cansız resminde…

“Çiçek haklı… Ben aşık oldum… Ben, Selim’e aşık oldum “ dedi hıçkırıklara gömülerek.

………………………

“Esma… Uykucu hadi kalk… Pizza söyledim bugün.Değişiklik olsun dedim.”

Esma kıpırdandı yatağın içinde.

“ Uykum var beni rahat bırak Çiçek.”

“Gece nerene uyuyacaksın kalk hadi… Pizaa soğursa bir şeye benzemez..”

“Canım istemiyor sen ye.”

“Esma… Dur bakayım neyin var senin yüzün kireç gibi…”

“İyiyim… Sadece çok yorgunum… İzin ver de uyuyayım…”

“Peki…”diyerek çıkıyordu ki Çiçek… Çalan cebini açtı.

“Merhaba aşkım.”

“Benim aşkım diyebileceğim hiç kimsem yok. “diye düşündü Esma.

“ Bilmiyorum aşkım daha karar vermedim…Bahattin Bey istediğin kadar düşün dedi… Beni, şirketi değil kendini düşün ve senin için hangi seçeneğin iyi olduğunu hissediyorsan ona karar ver dedi…”

“Bu daha iyi değil mi?”

“Onun bu kadar iyi olması işimi daha da zorlaştırıyor Zekeriya…”

“ Anlıyorum sevgilim ama sakin sakin düşün…Yanlış bir karar alma…”

“Seni seviyorum.” dedi Çiçek.

“Ben bu cümleyi hiçbir zaman kuramayacağım. “ diye üzüntü duydu Esma…

“Asla bu cümleyi kuramayacağım… Kimseye söyleyemeyeceğim “ diye düşündü defalarca…

“Ben de seni seviyorum aşkım. “dedi Zekeriya.

“Yarın görüşürüz. “

“Görüşürüz…”dedi Çiçek tam telefonu kapatmak üzereyken..

“Çiçek…”

“Efendim canım… Selim… Eğer Esma müsaitse onunla görüşmek istiyor…”

“Bir dakika… “diyerek telefonu sessize aldı Çiçek.

“Selim seninle görüşmek istiyormuş. “diyerek telefonu uzattı kardeşine…

İçi hopladı bir anda kızın… Garip bir şekilde sevinç kapladı yüreğini… Bir o kadar da öfke…

“Aklına yeni geldim. “demek diye düşündü.

“Görüşmek istemiyorum Çiçek.Uyuduğu mu söyle…”

“Neden ama.”

“Lütfen. Soru sorma.”

“Alo… Zekeriya…”

“Selim ben Çiçek… Merhaba.”

“Merhaba Selim… Nasılsın?”

“Sağ ol iyiyim… Esma ile konuşmak istemiştim ama…”

“Şey… Esma erkenden yattı bugün… Kendisini çok yorgun hissettiğini söyledi..”

“Bu saatte mi? Nesi var hasta mı yoksa?”

“Merak edilecek bir şey yok… Sadece dinlemek istediğini söyledi…”

“Anladım…Eğer uyanırsa aradığımı söyler misin?”

“Elbette…”

“İyi geceler Çiçek…”

“Sana da…”diyerek kapadı telefonunun Çiçek.

Sonra kardeşine döndü…

“Duydun değil mi söylediklerini.

”Evet” anlamında başını salladı kız.

“Anlat bakalım küçük hanım neler oluyor…”

Esma battaniyeyi üzerine çekerek arkasını döndü.

“Uyumak istiyorum… Beni yalnız bırak Çiçek… “dedi.

Çiçek anlamıştı daha fazla üstelemedi…

“Âşıklar kervanına hoş geldin Esma.. “diye düşünerek çıktı odadan.

“Ne oldu üstat… Görüşemedin.”

“Yorgun olduğunu erkenden yattığını söyledi Çiçek…”

“Yalan söylemez Çiçek…Yatmıştır o zaman…”

“Bir tuhaflık hissettim Zekeriya…”

“Ne gibi…”

“Neyse boş ver… Odamdayım ben çalışacağım biraz…”

Selim odasına girip kapıyı kapattı… Gözleri kapının arkasındaki o gülümseyen gözleri aradı…Elleri kızın yanaklarında, gözlerinde, saçlarında gezindi…

“Uyumadığına bahse girerim Esma.” diye söylendi…

“Ama neler oluyor neden görüşmek istemedin benimle …”