Ayrık otu...

Ay oğul, ay cemali gül oğul…

İnsanoğlu akarsu misali can oğul. Akar akar ömrün yatağında. Toplar çeri çöpü, toplar kili kumu da dökecek bir yer arar can oğul.

Körpeciktim be oğul, körpecik bir fidan. Bırak tomura durmayı, yaprak yeşertecek can bile yoktu filizlerimde. Körpeciktim…

Tutuverdiler yeni yeni cansuyu yürüyen ışkınlarımdan. Tutuverdiler de atıverdiler Arapgilin Oğlu Mahmut Beyin önüne. Gelin ediverdiler. Anam gözyaşıyla katık etti ekmeği. Bey babam sanki dünyayı kaldırıverdi yerinden…

Koyun, kuzu tarla, tapan, artık fukaralık mı görür benim kızan diye naralar attı bostana giden yollarda. Hani baharda güneş kulağını gösterir, ardından da ayaz vurur ya körpe fidanları. Öylece yanıverdi soğuktan filizlerim ay oğul.

Yazgıdır, yazılan bozulmaz, bala tuz katılmaz derler de, aslı yok yiğidim.

Bala da tuz kattım, yüreğe de köz attım.

Arapgilin Mahmut Beyi… Boyu posu kalıba sığmaz, kaşı gözü, kömüre aslını inkar ettirir. Amma oğul yüreğini kedi bile kapıp kaçmaz. Tarla ekmiş babası evlek evlek. Buğday kaldırmış babası havay havay… Gel gör ki sevgiyi ayrık otu bellemişler. Bittiği yerden sökmüşler adı batasıcalar.

Ayrık otunu bilin mi oğul… Ekinde bostanda biter de söker atarlar sarmasın tüm mahsulü diye.

Sevgisiz fidan büyür mü yiğidim. Elim kolum, başım, bağrım yetti geldi amma yüreğimi kimseler büyütmedi.

Gül cemalin gördüm de ısınıverdi kanım.

Dilleniverdi Iraz Ninen sana.Yolundan eylediysem kusura kalma.

Diyeceğim o ki, mallan, meşatlan avunmuyor yürek yiğidim.

Şöyle omzuma sıcacık bir el dokunuvereydi…

Şöyle karşımda bir dil, canan diye dönüvereydi, ot tohumu eksem de , tek dal gül veren bir gönül göreydi gözüm. Şöyle iki çift göz, bir lafıma gülüvereydi…
Neylerdi Iraz ninen atlas şalvarı, neylerdi Iraz ninen balı kaymağı somununda…

Gözlerinden bildim oğul… Sevgi ekilmiş yüreğine senin vaktinde... Sevgin üşümesin can oğul, sevgiyi ayrık otu bellemesin yüreğin…

Ömür otudur sevgi oğul, ömür otu…

Bulduğun yerde bir tas su yetiştir, bulduğun yerde ışık ol, yoldurma yüreğinden sevgini oğul…

Var git oğul , bahtında yüzün gibi aydınlansın… Ben de koyunuma, kuzuma bakıvereyim hele… Bir görsen… Bir görsen nasıl meleşirler ardımdan… Sevildiklerini senden benden iyi bilirler…

Bak… bak işte geliyor kınalı, ardında da kara gözlü… kulağı kesik de çıkar şimdi ortaya.

Sevgiyi buldun mu bas bağrına can oğul…

Kimi koyun kuzu da buluverir bencileyin, kimi kardan karıncadan…

Amma oğul,

Sevgiyi ayrık otu belleyenlerden etmesin Yaradan.

Lillo