Aşk tozu kaçmış gözlerin nemi an ötesi huzura hasret.

Kanasıya öpüştüm geceyle, pek sarhoştu ruhum hülyânda.
Ay kokusu da sinmiş sabaha, sanki sen vardın ışıklarında.
Zümrüde nispet gözlerin, en bakir ormanlar telaşında,
Vuslat sarmıştı yüreği, gönlün sessiz vurgununda.

Çalakürek kaçan hüzün, bak bana kaldı derin mavi.
Serptim çorak ruhuma nuru, sarmıştı alaz sinemi.
Ne kadim yanıkları kaldı kalbin ne de makûs kaderi,
Çiçekler açtı dünyamda, savurdum artık kederi.

Aşk tozu kaçmış gözlerin nemi an ötesi huzura hasret.
Sırça duygular eserken câna, baktım ki senden bir demet.
Her bir sen başka renk, mis kokun Râb'den nimet,
Sarıldım yaradana şükürle, oldun ya sonunda kısmet.

aks