Aşk uğruna neleri göze alabilirsiniz? -2-

Durmayıp giden aşkımızı beklemek de var hesapta. Beklemek gerek. Sevgisini söylemesini beklemek… Yetmeyen her şeyin yeteceği günleri beklemektir ya aşk... Yürekli olmaya çalışmak ve büyük sözler ederek bunları yerine getirme çabasıyla ezilmek. Acıtır… Aşk göze almaktır acıyı. Savaşmayı da göze alırız âşıksak. Değil mi ya? Savaşırız yel değirmenlerine karşı kuşanıp kılıcımızı. Bazen de hediye ederiz o kılıcı aşkımıza. Neden savaşacağını, ne için kime karşı duracağını anlayan olur mu acep? Bilinmez. Her savaşta yüzde elli kaybetmek varsa eğer, biz bu deli olasılığı seve seve kabul etmişiz. Kaybetmeyi de göze alırız. Savunduğumuz aşkımız! Her şeyimiz.

Sen kan revan içinde savaşırken, ya kaçarsa aşkın peki ne olacak? Sorun değil. Ayağına git sen öyleyse. Gurur yok dedik ya! Uymasa da sana, şartlarını kabul et. Elinden geleni yap dedik ya! Aşkın her şeyden önemli! Biliyorsun. Aldatıldıysan yut. Hazmet bakayım. Hatta şimdi git teşekkür et ötekine. Ben yokken sevgilimin gönlünü hoş etmişsin de. Belki itiraf etmiyorsun ama bu aşk ihtiyaçtan mütevellit galiba. Baksana her şeyi göze alıyorsun neredeyse. Mecburiyetten olan her durum gibi… Gerçek mi peki bu aşk? Yoksa suni yollarla mı dünyaya geldi? Eğreti duruyor biraz be bir tanem sana.

Olmadı, din bile değiştir aşkın için. İnanıyorsan inanma artık. İnanmıyorsan inan. Ne yap et, ona beğendir kendini. Gitmesin o yeter ki. Bitmesin bu aşk. Yürüsün. Git bile bile lades de o zaman. Evlen. Aşk geçici de olsa delilik hali çünkü. Hükümsüzsün. Korktun mu canım? Evlenme o zaman. Evlenince aşkın ölecekmiş diyorlar. Evlenme o zaman. Terk et sen. Aşkın için, aşkını terk et. Cesur olmayı göze alamayacaksan zaten aşkının da hükmü yok. İnsan aşık olduğu kişiyle nasıl evlenebilir ki? Nasıl kıyar böylesi bir aşka? Değil mi? Evlenip de “sadece insan” olan gerçeklerle tanışmak yürek ister çünkü. Gerçekten tanımak var elbet işin ucunda evlenince . Tabi… Ya o da ağlayan, kokan, kıskanan, kızan, çok içen ya da çok yiyen, kin tutan, kafa tutan, gaz çıkaran, kıllık yapan sıradan bir insan çıkarsa? Sen onu olduğu gibi kabul mü ediyorsun? İyi öyleyse. Bravo. İyi de, aşk bunun neresinde?

Evliysen çocuk yap. Düzeltsin o çocuk tüm sorunları. Umurunda değil ki kendini hiçe sayman. Aşk yapıştırıcı mı ya? Haydi ya… Yanılıyorsan? Olsun. Boş ver şimdi kötü düşünceleri. Âşıksın. Ne gerekiyorsa yapacaksın.

Aşk kaderdir bir nevi. Ama kaderini kendin çizersin. Canın isteyince görüyorsun ya aşkının inceliğini, narinliğini. Hani canına okumuştun dün? Yaa… Nasıl da işine gelince “aşkın” oluyor. Seni bencil insan! Bencil olduğunu kabul et. Âşıksın çünkü. Anlamadım? Âşık olmak istemiyor musun? Ah o imkânsız. Sormuyor maalesef sana gelirken aşk. Geldiği gibi yaşamak zorundasın. Aşk uğruna hayatı göze alacaksın.