Aşk var mıdır?

"Aşk"ın üç harflik bir kelime olduğuna bakmayın, bazen hayatımızı alt üst eder.

Peki yazının konusu aşk da şunu sormadan edemiyorum. "Aşk gerçekten var mıdır?" Varsa nedir aşk? Tarifi nasıldır? Kimine göre "aşk" abuk sabuk bir şeydir. Kimine göre mantık bitince aşk başlar. Kimisi "aşk ölümdür" , kimileri "canlılıktır, yaşama gayesidir", kimi "sevdiğin kişi uğruna katlanılan acılardır" der.

Çocukluğumuzda anlatılan hikayelerden olsa gerek, aşk denince daha çok Ferhat ile Şirin, Mecnun ile Leyla, Kerem ile Aslı aklımıza gelirdi. İş de aşk öyle bir şey ki, öyle bir duygu ki, uğruna çöller aşılıyor, dağlar deliniyor, gözleri dağlatıyor. Ama sonuca bakın, onca sıkıntıya rağmen yine de aşk insanı öldürmüyor. Hatta varlığı, insanın yaşaması için elzem bile oluyor.

Aşıkken neler olur? Aşık olduğunuzu sandığınız zamanlarda nedense hafifleriz, hatta uçacak gibi kendinizi kelebek gibi, hatta kuş gibi hissettiğimiz bile olur. Kimse o zaman sizin moralinizi bozamaz, en hüzünlü şarkılar bile size güzel gelir. Çalışma isteğimiz, performansımız, içimizdeki adrenalin artar.

Gündüz, aşk hep sizin yanınızdadır. Hiçbir yere gitmez. Nereye baksanız o yanınızdadır, onu görürsünüz. , hiçbir yere ayrılmaz.

Gece ise yine sizi bırakmaz, size yol gösteren, ışık veren parlayan bir yıldız gibidir.

Ama her şeyin bir sonu vardır. Gün gelir, gökte parlayan, sizi ısıtan yıldız, kayan bir yıldız olur, ayrılık kapıya dayanmıştır. Vazgeçemeyeceğinizi sanırsınız, acı çekersiniz.

Aşıkken nasıl hafifseniz, ayrılık zamanı geldiği zaman bir ağırlık çöker üzerinize. Dünyanın yükünü taşıyor gibi hissedersiniz kendinizi. “Bitmeyeceğini sandığınız, sonsuza kadar devam eder” dediğiniz, "aşkınız" yüreğinizde zamanla kor haline gelir. Sizi yakar, acı verir. Ama onunda sonu vardır. Kor bir gün gelir, küle dönüşür ve de gelen hafif bir rüzgarla bu kül savrulur. Ve işte ancak o zaman farkına varırsınız başa döndüğünüzü.

Ama yeni insanlar, yeni umutlarla bu döngü devam eder gider. Sadece bazı iyi duygular bırakır bizde.