Aşk ve silah!

Şunu artık anladık: Bizler insan gibi bitiremiyoruz ilişkilerimizi…

Gururumuz öne çıkıp da istenmediğimiz için geri adım atmıyor, karşımızdakinin tercihine ve dahi duygularına saygı duymuyoruz!

“Ya benimsin ya toprağın!” tarzında garip bir sahiplenme ortaya çıktı son dönemlerde; ne ilginçtir ki artık neredeyse silah herkesin elinde!

******

Aslında biliyor musunuz, derdim silahlanma üzerine, lakin “aşk”, “nefret”, “ilişki” olmadı mı, okumuyorsunuz işte!

Ama sonra da “Ne oluyor bize?” diye soruyorsunuz…

Silahlanıyoruz arkadaşlar, bileniyoruz da aynı zamanda; farkında mısınız acaba?

******

Trafik kurallarına uymak abes gelir bize, nasıl desem, ağrımıza gider!

Kuralları çiğnemek bir onur meselesi haline gelse de, aynı zamanda hiç tanımadığımız insanlarla yarışırız; böyle de garip bir yarışımız var…

Adına sidik yarışı diyorum ben, siz ne yakıştırırsınız, bilemem!

Birbirini hiç tanımayan insanlar an geliyor trafikte kapışıyorlar; hangisinin silahı varsa artık saydırıyor!

Rahatladı adam!

Diğeri öldü; anlık bir cinnetti!

Yani, kayıtlara böyle geçiyor, şüphesiz!...

******

Aşk meşk durumlarında da öyle, gururu incinen basıyor tetiğe…

Anlık bir durum elbette…

Savunmaya bir de kıskançlık şerhi kondu mu; bir de samimi bir fotoğraf, fotomontaj mıdır ne belli, ölen öldüğü ile kalıyor… Öldüren, vicdani durumunu bilemeyiz gerçi, lakin yaşamına bir-kaç yıl sonra tekrar devam ediyor!

******

Bir halk neden silahlanmaya bu kadar özenir ve bir devlet neden bu kadar teşvik eder?

Sözüne, düşünce ve yüreğine güvenmeyen insanlar kaba güçlerden medet umar!

Silah acayip bir güçtür; söz, düşünce ve yürek yetersizliklerini saklayacak diye düşünülür!

Aslında hakikaten de öyledir ki, silahlarını konuşturanlar kendileri konuşamayan, iletişim kuramayanlardır!

Peki…

Kişiliklerinin tam olarak gelişmesine izin verilmeyen toplumlarda, mesela biz, silah temin edilmesi bu kadar kolay olmalı mıdır?

Hani, hemen her gün okuduğumuz haberler var, ayrılmak isteyen karısını, sevgilisini… Borcu olanı… Trafikte kapıştığını… Olmadı, kafasının attığı birini tık diye vuranlar var ya; hani haberlerin altında yorumlarda “Neler oluyor bize Yarabbim?” diye fikir beyan edenler var ya…

Öncelikle silahlanıyoruz! Bunu bir kenara koyalım!...,

Sonralıkla bölünüyor ve bileniyoruz!

Aşk, trafik ne alaka demeyin; kutuplaşmalar yaygınlaştıkça ve dahi resmi ifadelerle “açılım” olarak nitelendirilse bile tahammül sınırları her geçen gün zorlanmaktadır!

Tahammül konusunda zaten aşamadığımız bir “Ben” sorunu var!

“Ben” ihlal edeyim ama başkası uysun kurallara…

“Bana yapılmasın!”, başkasına yapılabilir ama…

******

Komik gibi duruyor, lakin gerçek!

Mesela, başbakan kendine dokunulmasın istiyor, eşine, kızına, oğluna falan; ama Kılıçdaroğlu’na, Baykal’a dokunulmasında bir sakınca görmüyor!

Eee, bunlar halk üzerinde etki yaratıyor!

İşime gelene eyvallah, gelmeyene tuu kaka!

******

Bir ülke vatandaşı neden silahlanır?

En önemli soru budur, herkes mi tehdit altındadır ve şahsi savunması için silah tedarik etmek ister?

Öyle bir durum söz konusuysa eğer, hükümetin acil olarak kendini eleştirmesi gerek!

Böyle bir durum yoktur diye demeç verilirse, o zaman da vatandaşın silahlanmasına neden bu kadar göz yumulduğu konusunda bir açıklama yapmaları gerek!

******

Silah en büyük rantlardan biridir; pahalıdır, üretenlere büyük karlar bırakır!

Bu bir gerçek!

Peki…

Bir ülke rant uğruna mı destekler halkın silahlanmasını?

Olmaması gerekir!

Aşk, meşk… Trafik, öç alma nedeniyle kullanılan silahlardan… Çıkan kurşunlar ile yaralanan, ölenlerden kim sorumludur?

******

“Nereye gidiyoruz?” diye soruyorlar ya, şöyle bir soru sormak istiyorum: Pardon, siz oyunuzu nereye vermiştiniz?