Aşkım… ve Les Adieux

İki güzel yürek…

İki güzel  insan.

Yıllar süren güzel beraberlik…

Ne oldu, neler yaşandı bilmiyorum. Ama...

Bugün sonlandı, bu mutlu yuvadaki birliktelik.

Dostça…

Başkasıyla mesajlaştın diye doğranan eşler.

“Bana ha, nasıl ayrılırsın benden” diyerek öldürülen sevgililer.

“Bana yar olmayanı yar etmem” diyerek, ‘çok sevdiğini(!)’ katledenler...

Ve bu sevgisizlikler ülkesinde manşetlik bir veda…

Facebook’ta ‘Önemli Gelişme’si,  ‘Boşandı’ seçeneğinde gördüm ilkin. Sabah okuduğumda, gözlerimi yaşartan bu ‘veda busesini’ paylaşmazsam olmazdı.

“Severek evlendim severek ayrıldım
Her anı Huzur ve mutluluk dolu geçen
hergün için binlerce teşekkürlerimle
Umarım seçtiğin bensiz hayat sana mutluluklar getirir
Gözünde hiçbir zaman gözyaşı olmasın
Ağlarsan sadece mutluluktan ağla
O güzel gülüşün hiç eksik olmasın
Olurya birgün herhangi bir şekilde ihtiyacın olur
Her zaman bir kabuk gibi
Senin için burdayım
Mutlu ol
Hoşçakal
Aşkım ..... “

Bir sevgili, bir eş, bir dost ancak bu kadar güzel uğurlanabilirdi…

Güzelliklerle yaşanmış bu aşkın kahramanlarına, yeni hayatlarında sonsuz mutluluklar dilerim.

Bu koca ve yüce yürekli eski dostu, Beethoven ‘Les Adieux’ (Veda Sonatı) ile selamlıyorum: https://www.youtube.com/watch?v=gEpeKi5R1Wo

NOT: Veda sözcüklerinin sahibi, adını yazmam için izin isteğime: “İsimsiz olursa daha iyi olur, acım içimde yaşansın” yanıtı verdi.

Foto: http://www.art-prints-on-demand.com/a/tissot-james-jacques/les-adieux.html