Aşkım

Aşkım

Aşkım, ne olur!

Sen küsme bana.

Yeter ki, çatıp kaşlarını,

Asma yüzünü.

Tutup nefesini,

Kızartma yüzünü.

İstersen;

Batmasın güneş,

Olmasın akşamlar,

Doğmasın ay,

Çıkmasın yıldızlar hiç.

Aşkım, yeter ki,

Sen dönme sırtını bana.

İstersen; dönmesin dünya.

Olmasın gece gündüz,

Yaşanmasın dört mevsim hiç.

İstersen;

Çekilsin sular,

Yansın topraklar.

Her yer,

Çatlayıp kurusun.

Çağlayanlar sussun.

Yeter ki, sen darılma bana.

İstersen;

Bahçede güller, sararıp solsun.

Ötmesin dallarında, bülbüller hiç

İstersen;

Gelme yanıma,

Görmesin, gözlerim seni.

Duymasın, kulaklarım sesini.

İstersen;

Yansın yüreğim çıksın canım.

Dokunmasın, ellerim sana hiç.

Yeter ki;

Olmasın ayrılık,

Çekilmesin acı.

Solmasın sevgimiz,

Kaybolmasın aşkımız hiç.

Ne olur! Aşkım,

Dünya var olup,

Biz yaşadıkça;

Görmesem de; seni.

Duymasam da; sesini.

Dokunmasam da; sana hiç,

Aramızdan muhabbet,

Eksik olmasın hiç.

Şayet, sen yoksan yanımda,

İşte o zaman,

Kopsun kıyametler,

Batsın dünya.

Hiç, umurumda değil.

Zaten; sen, benim,

Alıp verdiğim, her nefestesin ...

Cahit KARAÇ