aşkın yüreğimde hasret seyirmesi...

“Bir uçurumun içine baktığınızda, uçurumda sizin içinize bakar…” NİETZSCHE

Aynada gözlerimin içindeki hasret uçurumunun tam kenarında duruyorum, uçurumda sigaramın filtresinde dudaklarıma tutunuyor…Gözlerimin kenarında duran uçurumdan bir gözyaşı yuvarlıyorum düşlerimin yamacına, amaçlı bir fırtına kopuyor içimde…Akreple-Yelkovan zamanı çekiştiriyor kalbimdeki dedikoduda…Her gün batımı sana doğru attığım bir adım gibi şimdi iç anadolunun bu yabancı şehrinde…Yol şeritlerine ördüğüm cümleler ayağıma takılmaya başlayan bir orfoz balığı sanki rengarenk…Bach bile içimdeki senfoniyi yönetemiyor artık…Öyle kalabalıklaştın ki içimde, yüreğim üç parça bir aşktan dökmüş hücrelerimi bedenimin pazarına…Bir Pazar sabahı kahvaltısında serçenin terastaki gülümsemesine karışan gözlerini reçelli ekmeğimin arasına sürüp doyurmak istiyorum ruhumu…29 harften üçtanesi yetmiyor seni ifadelemeye-a-ş-k-içimdeki karnaval zamana bir uçan balon hediye etmiş bütün tenim düş kermesi sanki…Duygularımı edebiyata nasılda pervazsızca alet ediyorum bu yazıda yine…Bugün akşam üstünün üstüne yürürken düşlerim nasılda mavi…Aklımda algılarıma takılan duygularım nasılda tökezleyip düşüyorlar bu öykünün üstüne…Dudakların yerine demli bir çayda rotasını kaybediyor dudaklarım…Sahne ışıkları sensiz her replikte öksüz kalıyorlar salonun akustiğinde…Eğer bir gün ip canbazı olursam sevgili, senin sesinin titreşimlerinin sindiği telefon tellerinin üzerinde alkışlanmak isterim…Şimdi bir gramofon dönüyordur muhakkak hatıralara sarılmış cumbalı bir evin orta kahve yudumlanan salonunda, işte o cumbanın penceresinin arasından sızan bir esinti gibisin içimdeki senli cumbada…

Evet okuyucu aşkın esir aldığı bu yazıyı sen kurtar şimdi algılarında…

Saygıyla…