Aşktan yana şansım yok!

Beni "körolası çöpçüler aşkımı süpürmüşler" diye çığırarak aşk-meşk yazıları yazmaya itiyorsunuz sevgili MB okurları ve yazarları. Neden? Çünkü en çok bu yazıları okuyorsunuz. Bugün de bu koldan girelim, diğer konulara uzaktan selam edelim diyorum.

Öncelikle bana konuyla ilgili olarak ilham kanyağı olan bir başka bir blog yazarını, analizatöz'ü kutluyoruz. Çünkü kendisi 30 yaşına gelmiş ve evlenmemiş bir kadın olarak "evlenmek istiyorum, evlenmiş olmayı isterdim" diyebilen nadir cesur kadınlarımızdan. Ayrıca evlenme işinin salt bir medeni hal değiştirme ve topluma değişik soyad itibariyle hoş görünme faaliyeti olmadığının da farkında bir kişi ki, yazısında "evlenmek için evlenilmez, bu işin doğru kişiyle doğru zamanda yapılması mübahtır" yolunda bazı mesajlar verdiğini görüyoruz, kendisine katılıyoruz. (Bkz: kendisinin "Evlenmek isterdim" başlıklı yazısı")

Analizatöz'ü benzerlerinden değişik kılan, benzerlerinin bezdiren tavırları. 30 lu yaşlarında, evlenmemiş bir kadının "istesem evlenirdim, ben evlenmek istemiyorum" cümlesi ile başlayan ve işi evliliği yerin dibine batırmaya kadar götüren söylemlerine ayıp olmasın diye kafa sallasak da hı hı lasalasak da inanıyor muyuz gerçekten? Ben inanmıyorum. Çünkü bu arkadaşlar "ooh çok rahatım, çok mutluyum, evlilik de neymiş, biz böyle kız kıza takılıyoruz, harika" diyip, yumurtanın kapıda civciv çıkartmasıyla birlikte gelen panik duygusuyla hareket etmeye başlarlar. "Benim neyim eksik?" sorusu bu dönemde sorulabilecek, konuyu tam da kanadından kavrayan yerinde bir sorudur. Kızımız güzeldir, akıllıdır, eğitimlidir. Gelin görün ki ama ama burnum biraz kemerli mi ne derken kendini bu sorgulamanın sonucu olarak ameliyat masasında bulan pek çok kızımız mevcuttur.

Bana oldukça itici görünen bir diğer durum ise, yazım konusu hanımların evlenmemiş olma nedeni olarak kendilerinin fazla akıllı, herşeyin farkında bireyler olduklarına ilişkin tespitleri ile "o zeka düzeyinde, beni anlayacak iki çift laf edecek erkek nerdeee şekerim" şeklinde kurdukları cümleler. Bu kişilere "hemşerim, elbette bir yerde herşey kader kısmet de, kendi basiretsizliğini erkek cinsinin zekasına sövmeye bahane yapma" demek istiyorum.

Bir başka sevdiğim replik de "annem babam sıkıştırıyor, bir türlü anlatamıyorum ben evlenmek istemiyorum, anne baba anlayın artık beni" Geç evlenmek isteyebilirsin ki mantıklı, ama lütfen dürüst ol, Boran Ağa ile evlenebilecek kadar çok çeyize sahipsin, biliyorum.

Sloganlı konuşma benle, Özgür kızım, tek taşımı kendim aldım, parmağıma boncuk taktım deme. Dişi kişi ben dahaaa onsekiziiim diye çığırıyor artık ne yazık. Gözde desen, çok müşkül durumdayım, ben artık helal süt emmiş bir aile erkeği ile evlenmek istiyorum, var mı tanıdık bildik? diye sorsan gerçekten başımın üstünde yuva yaparım sana.

Tabii aslında milletçe sormaya, beklenti içinde olmaya, dedikodusunu yapmaya meraklıyız. Bu yüzdendir alenen aşktan yanaa şansıım yok ağlıyoruuum derdiiim çok diyemeyebilir, hiç kocalı Hürmüz misali şen şakrak geçinebilir insan. Bu nokta elimi vicdanıma koyduğum ve evet kahretsin hak verdiğim noktadır. Ama bu afraya tafraya da bahane değildir hani. Biliyoruz ruhun özgürlükten bezmiş, prangalara vurulmak peşindedir. Hatta daha açık ifade edelim düpe düz koca peşindedir. Haydi hep beraber, dün gece çok ağladıııım, aradım bulamadıııım, kör olası çöpçüleer, kısmetleri süpürmüşleeer ........