Aydaki adamı nasıl gördüler?

İnsanoğlu ilk defa ayak basmaktadır.. Radyolar, insanın ilk kez aya ayak basacak olmasını büyük bir heyecanla anlatmaktadırlar. Ay dolunay görünümündedir. Anneannem yanında Ablası ile birlikte aya büyük bir merak ve heyecanla bakmaktadırlar. Zehra Teyzem hipermetrop olduğu için uzağı gösteren gözlük kullanmaktadır. Ayın önünden geçen bulutları ve aydaki lekemsi görüntüleri aydaki giden adamların görüntüsü sanırlar.

Zehra Teyzem büyük bir heyecanla söyler:

- Kız Mevlide Bak, bak Aha! Aydaki adamı gördüm.

Ablası görürde anneannem ondan hiç geri kalır mı, o da ablasının gözlüğünü alarak dikkatle aya baktıktan sonra:

- He kız! Zehra abla. Bak! Bende gördüm adamı , Aha bak orda öyle oturmuş Dünya’ya baki.. Da!

Zehra Teyzem gözlüğünü taktıktan sonra , büyük bir heyecanla tekrar aya bakar.

O da kardeşinin gördüğünü tasdik eder:

He kız! Bak orda öyle oturmuş, bize baki..soyka Da!

Aydaki astronotu gördüklerine dair, abla ve bacı birbirini iyice ikna ederler.

Gördüklerini komşularla paylaşmak için , o gecenin büyük bir sabırla sabah olmasını beklerler.

Sabah olunca, iki kardeş bütün köye aydaki adamı gördüklerini yayarlar.

Köydekiler büyük bir şaşkınlık içersinde, aydaki adamı nasıl gördüklerinin merakı içindedirler.

Köylüler kilometrelerce uzakta olan, aydaki adamı nasıl görebildiklerini sorarlar.

Köylülerden biri:

- Hanımlar kusura bakmazsanız Size bir şey soracağım . Aydaki abu adamı, bu kadar uzaktan nasıl oldu da gördünüz? Da!

Anneannem ve ablası:

Uşağım bizim uzağı gösteren numaralı gözlüğümüz vardır. Da!